Georges Feltin-Tracol: "Het redden van onze beschaving vereist een historische sprong naar echte Europese eenheid."

Georges Feltin-Tracol: "Het redden van onze beschaving vereist een historische sprong naar echte Europese eenheid."

Interview door Andrej Sekulovic voor Tradicija proti tiraniji (Slovenië)

Georges Feltin-Tracol is een Franse auteur die lid was van de denktank GRECE. Hij heeft vele boeken geschreven en levert regelmatig bijdragen aan diverse tijdschriften en magazines. Hij is ook de hoofdredacteur van de Franse identitaire website Europa Maxima. Wij spraken met hem over zijn jaren bij GRECE, het identitaire gedachtegoed, geopolitiek, en andere actuele onderwerpen.

Kunt u ons om te beginnen een korte inleiding geven over uw vakgebied, werk en huidige activiteiten?

Ik ben 50 jaar oud. Opgeleid in politieke wetenschappen, geschiedenis en geografie, volgde ik ook cursussen in staatsrecht. Mijn eerste artikelen schreef ik in 1993. Ik heb tien boeken gepubliceerd en aan tien andere meegewerkt. In 2005 heb ik met een paar vrienden de Franse identiteitssite Europe Maxima opgericht, waarvan ik hoofdredacteur ben.

Ik werk mee aan de Cahiers d'Histoire du Nationalisme, het tijdschrift Synthèse nationale en het Magazine des Amis de Jean Mabire. Tot slot houd ik elke week op de officiële website van TVLibertés een podcast onder de titel " Wekelijkse kroniek van het Planetaire Dorp ".

In het verleden was u ook lid van de belangrijkste "nieuw-rechtse" Franse denktank GRECE (Groupement de recherche et d'études pour la civilisation européenne). Wat kunt u ons vertellen over deze denktank en zijn ideeën?

De lezer moet er allereerst aan worden herinnerd dat de term "Nieuw Rechts" afkomstig is van vijandige linkse journalisten die in de zomer van 1979 een gewelddadige perscampagne hebben aangewakkerd. GRECE, opgericht op het einde van de jaren 1960, is een multidisciplinaire denktank, en tegen-encyclopedisch, die nooit politieke standpunten heeft ingenomen, behalve bij twee gelegenheden :

- in 1974, toen haar secretaris-generaal, Jean-Claude Valla (1944 - 2010), de lezers van Éléments opriep om in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen op Valéry Giscard d'Estaing te stemmen tegen de kandidaat van de Unie van socialistisch links - de communist François Mitterrand;

- in 1992, toen de hoofdredacteur van Éléments, Charles Champetier, het "neen" verdedigde in het referendum over het Europese Verdrag van Maastricht. Zijn standpunt was het onderwerp van een levendig debat. Alain de Benoist onthield zich van stemming, en de Vlaamse en Italiaanse "Nieuwe Rechten" steunden het "ja".

Wat waren uw persoonlijke ervaringen en activiteiten binnen deze denktank ?

GRECE heeft mij intellectueel gevormd. Ik heb er grote pioniersfiguren ontmoet die er nu niet meer zijn, zoals Roger Lemoine (1928 - 1999), Maurice Rollet (1933 - 2014), en Jacques Marlaud (1944 - 2014). Ik heb eerst artikelen gepubliceerd in hun regionale publicaties voordat ik in Éléments ging schrijven. Gesponsord door Jacques Marlaud en Charles Champetier, verzorgde ik Le Lien, de interne nieuwsbrief. Ik heb ook gesproken op de vele zomeruniversiteiten van de GRECE in de jaren 1990-2000.

Is de GRECE vandaag nog actief?

Vandaag de dag bestaat GRECE in de praktijk niet meer. Ze werd vervangen door L'Institut Iliade, waarvan de meer politieke ambitie overeenkomt met het vooruitzicht van een terugkeer in de politiek, na 2022, van Marion Maréchal, de nicht van Marine Le Pen. 

Om verschillende redenen heb ik mij losgemaakt van het Parijse "Nieuw Rechts", dat niet verward mag worden met de "Nieuwe Rechten" die in de verschillende Franse regio's aanwezig zijn, noch met andere onafhankelijke projecten elders op het continent, met name initiatieven zoals Synergies européennes van de uitstekende Robert Steuckers. Ik zet, op mijn bescheiden schaal, de immense onderneming voort van de afbraak van de mystificaties van Moderniteit, Vooruitgang en Gelijkheid.

U houdt zich ook bezig met geopolitiek. Wat kunt u ons vertellen over de geopolitieke situatie van vandaag, en hoe denkt u dat de geopolitieke doelstellingen van grote "spelers" zoals China, Rusland, de VS of de EU in de nabije toekomst zullen evolueren ?

Het zou niet ernstig zijn om de huidige geopolitieke situatie in een paar regels op te sommen. Ik lees de toekomst niet. Maar ik ga niet uit de weg.

De zogenaamde Europese Unie bewijst elke dag haar geopolitieke nutteloosheid. Dit existentiële vacuüm treft ook naties, staten en volkeren, wat de nationale soevereiniteit en de "Frexit"- of "Italexit"-voorstellen ontkracht. Het risico van afscheiding van Catalonië toont ook aan dat onafhankelijkheid en linksdenken in feite het globalisme in de kaart spelen. Om onze beschaving te redden is een historische sprong naar echte Europese eenheid nodig.

Rusland blijft een continentale macht, maar de onmetelijkheid van zijn grondgebied, zijn geringe aantal inwoners, zijn nog steeds lage geboortecijfer en zijn demografische porositeit met de bevolkingen van de zuidelijke Kaukasus en Centraal-Azië verzwakken zijn ambities. Laten we niet vergeten dat Vladimir Poetin niet onsterfelijk is.

Met Joe Biden verkozen dankzij massale "Deep State" fraude, zijn de Verenigde Staten opnieuw de sheriff van de wereld. Maar hebben ze nog steeds de middelen om de vijf continenten te domineren? De Yankee maatschappij is meer verdeeld dan ooit. De Verenigde Staten komen dichter bij de Derde Wereld en drugs verwoesten het platteland. Zullen we hun versplintering meemaken? Ik zou wel willen, maar ik durf er niet om te wedden.

Wat China betreft, dankzij zijn zeventig jaar oude dynastie, de Communistische Partij, herovert het de plaats die het aan het eind van de 18e eeuw verloor: de eerste te zijn. Tegenover de opkomst van Peking moet men de opkomst van India onder de nationaal-conservatieve regering van Narendra Modi plaatsen. We vergeten dat China aan het vergrijzen is en dat India in 2050 de dichtstbevolkte staat ter wereld zal zijn. Wat als de 21e eeuw zijn eeuw was?

U hebt ook geschreven over de Solidaristische beweging. Wat kunt u ons over deze beweging vertellen?

Op het gevaar af mezelf weg te cijferen, zou mijn uitgewerkt antwoord buiten het bestek van dit interview vallen. Na een recente publicatie in het Spaans, zou Pour la Troisième Voie solidariste vertaald kunnen worden in het Engels of Sloveens. In dit boek concentreer ik mij op Frankrijk zonder de Europese buren en ervaringen in Zuid-Amerika en Rusland te negeren.

Het solidarisme is in de eerste plaats een formulering van de Franse politicus, de republikein Léon Bourgeois (1851 - 1925), eerste voorzitter van de Raad van de Volkenbond. Hij wil het radicalisme - de republikeinse vrijmetselaarsbeweging die het nucleaire hart vormt van de Derde Franse Republiek (1870 - 1940) - een ideologie geven. De Duitse ingenieur Rudolf Diesel (1858 - 1913) schreef in 1903 een essay getiteld Solidarismus. De Vlaming Joris van Severen (1894 - 1940) richtte in 1931 in België de Verdinaso (Liga van Dietse Nationaal-Solidaristen) op. In hetzelfde decennium leidde Ramiro Ledesma Ramos (1905 - 1936), alvorens toe te treden tot de Spaanse Phalanx, het nationaal syndicalisme en beïnvloedde bewegingen in Latijns-Amerika zoals het Argentijnse Peronisme en het Mexicaanse Sinarquisme.

Na de Algerijnse oorlog in 1962 gingen de jonge militanten van Frans Algerije solidair en werkten samen met de NTS (het Russische solidaristische verzet in ballingschap). In 1975 verspreidde een Franse solidaristische activist, Francis Bergeron, die nu aan het hoofd staat van het nationaal-katholieke dagblad Présent, anti-Sovjet pamfletten op het Rode Plein in Moskou! Tegelijkertijd vertrokken andere Franse solidaristen naar Libanon om er aan de zijde van de christelijke falangisten te vechten tegen de progressieve moslims.

Het solidarisme is verbonden met de zogenaamde "Derde Weg"-bewegingen. Hoe heeft de Derde Weg zich in Frankrijk ontwikkeld?

De derde weg ("Noch Trusts, noch Sovjets" en "Noch Washington, noch Moskou") neemt verschillende vormen aan. In Frankrijk komt ze tot uiting in het Bonapartisme van keizer Napoleon III, het sociaal-katholicisme van de contrarevolutionaire royalisten, het distributisme dat de Britse schrijver G.K. Chesterton dierbaar was of het Gaullisme van Charles De Gaulle. Deze laatste pleitte voor nationale onafhankelijkheid, een Europa vrij van de blokken van Jalta, en sociale rechtvaardigheid (de vereniging van kapitaal en arbeid, winstdeling, en de deelneming van de producenten aan de toekomst van hun bedrijf).

Welke andere auteurs, filosofen en schrijvers hebben de grootste invloed gehad op u en uw werk, en welke auteurs zou u onze lezers aanraden ?

Ik noem alleen de overledenen : de Italiaan Julius Evola, de Duitsers Carl Schmitt en Arthur Moeller van der Bruck, de Zwitser Denis de Rougemont, de Amerikaan Francis Parker Yockey, de Belg Jean Thiriart, de Fransen Joseph de Maistre, René Guénon, Charles Maurras, Maurice Barrès, Robert Aron, Arnaud Dandieu, Julien Freund, Guillaume Faye, Robert Dun, Dominique Venner of Guy Debord. Ik vergeet het natuurlijk...

Ik nodig uw lezers uit ze te lezen in tekst of in een vertaling die beschikbaar is in het Engels of het Duits.

Wat is uw mening over de hedendaagse identitaire en nationalistische bewegingen ?

Enorme vraag ! Elke beweging is anders, zelfs binnen eenzelfde land. Ik sta vrij positief tegenover nationalistische en identiteitsbewegingen, vooral als ze zich verzetten tegen de financiële wereld en het multiculturalisme, de extra-Europese immigratie en de politieke corruptie.

Anderzijds betreur ik het dat bepaalde bewegingen nog steeds uit zijn op het beslechten van grensconflicten en historische geschillen. Nationalisten moeten oude en ijdele twisten laten varen om het algemeen Europees belang te verdedigen. Ik houd er niet van dat de FPÖ de Sloveense minderheid in Karinthië aanvalt. Ik hou er niet van dat Noorse of Zweedse nationalisten verontwaardigd zijn over de aanwezigheid van de Sami, die inheemse bewoners van Noord-Europa.

De leerling van Julius Evola, zoon van een van de medeoprichters van MSI, de Italiaanse denker Adriano Romualdi (1940 - 1973) heeft terecht beweerd dat "alleen nationalisten Europa kunnen maken". De "goede Europeanen" moeten de voorposten van onze Europese beschaving steunen: de Spaanse enclaves in Marokko beschermen, Cyprus bevrijden van de Turkse bezetting en het verenigen met Griekenland, Oost-Thracië en Constantinopel terugwinnen van Turkije, Armenië en Artsach - Nagorno-Karabach steunen. Tenslotte moeten zij het vertrek eisen van alle Amerikaanse troepen uit Europa en de ontbinding van de NAVO.

Wat kunt u ons vertellen over de huidige politieke situatie in Frankrijk?

Frankrijk bereikt stilaan zijn historisch dieptepunt. Zijn politieke, intellectuele, artistieke, culturele, economische, technische en gezondheidsklasse is ontstellend nihil. De Fransen zijn verantwoordelijk voor deze historische tragedie. De nationalisten hebben hen vijftig jaar lang gewaarschuwd. Zij hebben niet naar hen geluisterd! In 1973 verbood de Franse regering de beweging Ordre nouveau, grondlegger van het Front national, die een verkiezingsbijeenkomst had gehouden tegen de immigratie, de belangrijkste vector van de Derde Wereld naar Europa.

Hoe wordt dit alles beïnvloed door de huidige epidemie?

De huidige gezondheidscrisis bevordert de uitbreiding van het bewakingskapitalisme. Covid-19 maakt een ongelooflijke ervaring van Social Engineering en Psychological Warfare 3.0 mogelijk om recalcitrante Europese volkeren te domesticeren. Zal deze sociale training slagen of zullen we reddende opstanden meemaken? De toekomst zal het uitwijzen.

Hoe ziet u de verschillen tussen de Visegrad- of V4-groep, die enkele Oost- en Midden-Europese landen omvat, en de westerse, meer liberale landen?

De lucide pessimist die ik ben, geloof ik niet in de beslissende invloed van de V4 (of Visegrad groep). Onder dezelfde "onliberale" verpakking, wijken Hongarije en Polen af van Rusland. Warschau en Boedapest voldoen aan de voorwaarden inzake de "rechtsstaat" van het Europese herstelplan. De V4, zelfs met de bijdrage van Slovenië en zelfs Kroatië, zal nooit standhouden tegen de Frans-Duitse as. Bovendien zijn Viktor Orban en Jaroslaw Kaczynski " valse reactionaire (of conservatieve) helden ". Deze notie hebben we te danken aan Thomas Molnar (1921 - 2010) in zijn essay The Counter-Revolution (1969). Als polyglot Hongaars katholiek, verbannen naar de Verenigde Staten, nam Thomas Molnar deel aan de paleoconservatieve stroming. Deze medewerker van de Franse, Duitse, Oostenrijkse en Italiaanse "Nieuwe Rechten" adviseerde de jonge Orban tussen 1998 en 2002.

De Hongaarse en Poolse regimes zijn niet revolutionair-conservatief, maar eerder nationaal-conservatief. Ze gaan in de goede richting, maar het ontbreekt hen aan radicaliteit.

Welke geopolitieke gevolgen denkt u dat de Amerikaanse verkiezingen van vorig jaar zullen hebben ?

Met Joe Biden keert het gewapende interventionistische humanitarisme terug in het Witte Huis. De Verenigde Staten hervatten hun verlangen om hun vervuilde en vervreemde opvatting van burgerlijk geluk overal naartoe te exporteren, maar de VS zijn erg verdeeld: de culturele oorlog woedt op campussen en in de massamedia. Amerikaans bloed zal steeds opnieuw vloeien in naam van de Vooruitgang en de mensenrechten (Sorry ! Trans-post-meta-seksuele niet-genderde vloeibare mens...). In feite is het belangrijk om alle identiteitsbeweringen die zich daar ontwikkelen te bevorderen. Dit ultramoderne model moet exploderen onder zijn interne tegenstrijdigheden.

Wat denkt u dat Europa en het Westen in de toekomst te wachten staat ?

Ik wil een onderscheid maken tussen het Westen en Europa. In 2021 is het Westen er een van Atlantisme en kosmopolitisme. Het Westen valt dus niet meer samen met Europa, waarvan de oude beschaving met haar laatste vuren brandt. Laten we ophouden westerlingen te zijn en terugkeren tot het wezen van Europeanen van Boreaanse oorsprong. Hoe bereiken we dat? Door een continentale centrale staat op te richten die alleen Europeanen de Europese nationaliteit zou toekennen. Ik zou dus een Franse burger zijn met de Europese nationaliteit en de lezers, de Sloveense, de Oostenrijkse of de Duitse burgers met de Europese nationaliteit. Ik denk niet dat het een probleem is als een Deen of een Italiaan burgemeester van Straatsburg wordt of als een Hongaar president wordt van de Europese Republiek Frankrijk.

Zeg maar dagdromerij! Europa holt met de vreselijke Europese Unie naar zijn definitieve ondergang. Amor fati !

Heeft u nog een laatste boodschap voor onze activisten en de Sloveense lezers ?

Ik groet hen. Zij behoren tot een oud volk en een jonge staat. Eeuwenlang hebben zij verschillende buitenlandse overheersingen gekend, waarmee zij min of meer hebben ingestemd. In de twintigste eeuw heeft Slovenië geleden onder de onderdrukking van het eerste Servische koninklijke Joegoslavië, en vervolgens onder een tweede Titoïstisch Joegoslavië. Het Sloveense volk heeft niettemin zijn identiteit behouden, een essentiële basis voor het stichten van soevereiniteit. Zij zijn een mooi voorbeeld van historisch doorzettingsvermogen.

Naast prachtige karstlandschappen is Slovenië het thuisland van de beroemde muziekgroep Leibach en de opmerkelijke artistieke beweging NSK met een neo-futuristische, ironische en "situationistische" geest. Hun optreden viel samen met de eerste tekenen van het einde van de Koude Oorlog.

Sloveense vrienden, jullie zijn het zuiden (Midi) van het Donau-Mitteleuropa !