Technici en deskundigen: Neoliberalisme als neutralisering van de gemeenschappelijke ervaring

Diego Fusaro

Technici en deskundigen: Neoliberalisme als neutralisering van de gemeenschappelijke ervaring

Het liberaal-sanitaire regime verwijdert zich steeds meer van de klassieke beginselen van de democratie, zoals de soevereiniteit van het volk en de wil van de meerderheid, om het autoritarisme te verankeren van technici, deskundigen en wetenschappers die het eens zijn met de globalistische projecten van de elite. Het volk is nu de bron van een potentiële fascistische dreiging en moet tot zwijgen worden gebracht, gefragmenteerd en geïsoleerd.

Een onderzoek van de machtsverhoudingen in het late kapitalisme toont duidelijk aan dat de markt niet alleen niet rijmt met "democratie", maar integendeel de inhoud ervan leegmaakt en de ruimten ervan uitholt. Het evenwicht tussen markt en democratische politiek in Europa in de tweede helft van de 20e eeuw lijkt steeds meer op een kortstondig intermezzo dat niet dankzij maar ondanks de markt tot stand is gekomen: dit intermezzo begon in 1989 af te brokkelen, op een hellend vlak dat ons leidt naar de huidige vermeende antidemocratische tendensen van het mainstream liberalisme. De democratie zelf is gedegradeerd tot een markt conformistische democratie, het woord van Angela Merkel.

Het liberale bestuur devalueert steeds meer de electorale democratie in naam van de deskundigheid, waarbij de deskundigheid waarop het zich beroept nooit die van de arbeiders en de nationale massa's is, maar samenvalt met de niet gedeelde ervaring van de "technici", zoals zij met een sussende en valselijk onpartijdige terminologie worden genoemd, de bankiers en bedrijfsleiders. Volgens de orde van het liberale discours is het niet het soevereine volk (wat een ander woord is voor "democratie") dat moet beslissen, maar het "comité" - of task force - van deskundigen, d.w.z. bankiers en managers.

De enige erkende "deskundigen"

Dit is een andere reden waarom het neoliberalisme kan worden begrepen als de "toe-eigening van gemeenschappelijke ervaring door expertise" (Dardot en Laval, Le choix de la guerre civile - Une autre histoire du néolibéralisme): Is het in een democratische orde de ervaring van ieder van ons die telt, in het nieuwe liberale kader wordt steeds meer het beginsel bevestigd dat alleen de ervaring van de deskundige telt, die op zijn beurt de deskundige die het eens is met de marktorthodoxie. Elke deskundige - bij voorbeeld een econoom - die het liberale woord niet aanhangt, wordt ipso facto beschouwd en behandeld als een niet-deskundige.

Anderzijds heeft de ervaring van de gewone man en de arbeidersklasse geen waarde vanuit het oogpunt van de liberale redenering. Het wordt zonder voorbehoud vereenzelvigd met onbekwaamheid en vooroordeel, met onwetendheid en samenzwering: Daarom wordt het soms behandeld als een kluwen van fouten die over het hoofd gezien moeten worden, soms als een lappendeken van vooroordelen die gecorrigeerd moeten worden door de praktijken van politiek correcte catechese; waarvan de uiteindelijke basis is om aan onbeschaafde en onbekwame mensen de volledige en briljante rationaliteit uit te leggen van alles wat hen dagelijks doet lijden.

Bron: Il Primato Nazionale & http://novaresistencia.org/2021/08/19/tecnicos-e-especialistas-o-neoliberalismo-como-neutralizacao-da-experiencia-comum/