Poetins Rusland en de Angelsaksen in een hybride oorlog

Poetins Rusland en de Angelsaksen in een hybride oorlog

Markku Siira

Bron: https://markkusiira.com/2022/10/03/putinin-venaja-ja-anglosaksit-hybridisodassa/

De toespraak van Poetin op vrijdag heeft opnieuw angst, afkeer en woede opgeroepen in het Westen. In Finland, en in de andere meest fervente kolonies van het liberale Westen, is het politieke spectrum van rechts tot links verenigd in zijn anti-Rusland-optie.

In de hybride oorlog van het Westen zingt iedereen, van politici tot journalisten en pundits, dag na dag dezelfde zinnen, die veel gewone burgers vervolgens herhalen. Men kan zich niet aan de gedachte onttrekken dat dergelijke informatie-interventies gecoördineerd worden en dat de sporen leiden naar de operationele centra van het Westen.

Wat de toespraak van Poetin betreft, leek Brits-Amerikaans en Europees liberaal rechts niet warm te lopen voor de punten waarin het "satanisme" en de perverse identiteitspolitiek van het Westen werden bespot, en was Westers links zelfs niet geïnteresseerd in verwijzingen naar Westers kolonialisme en racisme.

Op hun typische manier blaften ook Finse deskundigen op het gebied van buitenlands beleid Poetin af en beweerden dat de nieuwe territoriale allianties van Rusland het NAVO-Westen alleen maar meer verenigd zouden maken. Ook werd gedacht dat de rol van de Verenigde Staten als "garant van de veiligheid" voor de buurlanden van de eurozone alleen maar sterker zou worden.

Voor Poetin is het gedrag van de Euro-elite niet langer slechts Amerikaanse sycofie, maar "regelrecht verraad" van de Europese volkeren. Opnieuw herinnerde hij ons eraan dat Rusland evenmin bereid is een kolonie van het Westen te worden, noch zijn soevereiniteit aan de Verenigde Staten op te geven. Daarom ziet het Westen de "Russische gedachte en filosofie" als een bedreiging voor zijn wereldheerschappij.

Naast de Verenigde Staten is ook Groot-Brittannië lange tijd actief geweest in de oorlog tegen Rusland. De hybride oorlog van Londen tegen Moskou is al eeuwen aan de gang, als we sommige Russische politicologen mogen geloven. Het was dus niet verrassend dat Poetin in zijn toespraak verwees naar de "Angelsaksen" en hen ook beschuldigde van het saboteren van de Nord Stream-gaspijpleidingen.

De westerse zeepbel beeldt zich in dat de toespraak van Poetin bedoeld was voor binnenlandse politieke doeleinden, terwijl de boodschap in werkelijkheid gericht was tot de rest van de wereld, waar de historische en religieuze verwijzingen, het patriottisme en de uitgesproken kritiek van de Russische president op het hypocriete beleid van het Westen worden begrepen. Het Westen zelf is de freak in de ogen van de rest van de wereld, niet Rusland.

We zijn van de uitzonderlijke omstandigheden van de Korona-periode overgegaan naar een vreemde nieuwe toestand, een soort oorlogspsychose, waarin veel mensen tegen zichzelf liegen en zich zwart op wit voorstellen dat alles goed komt als Rusland maar ophoudt te bestaan. In werkelijkheid vertegenwoordigt het "collectieve Westen" niet de goede krachten uit de fantasie van J.R.R. Tolkien, en Rusland is niet Mordor en zijn orkanenlegers.

Als er iets in deze wereld de krachten tegen de beschaving vertegenwoordigt, dan is het wel het "wereldwijde Amerikaanse imperium", dat helaas hele culturen, tradities en staten vernietigt in een poging de hele wereld naar zijn eigen verwrongen beeld te vormen.

Het is ook grotesk dat de Verenigde Staten, die zelf meer dan zeshonderd militaire bases hebben die verschillende landen bezetten, Rusland beschuldigen van "imperialisme". Maar Washington, dat de valse boodschap van democratie en vrijheid verspreidt met behulp van de filmindustrie in Hollywood en de Amerikaanse populaire cultuur, weet ook hoe het een spel van schijnvertoning moet spelen, zelfs als het slechts window-dressing is.

Ik weet niet of het Rusland is dat deze macht ten val zal brengen, maar de elite die het Westen regeert moet naar mijn mening worden weerstaan, zelfs als zij zich niets aantrekt van de ideologieën van haar rivalen. Geen enkel systeem is perfect, maar ik denk dat multipolaire globalisering voor verschillende naties betere alternatieven biedt dan het unipolaire "neokoloniale model" van het Westen. De overgang naar een nieuwe orde zal echter niet gemakkelijk zijn.

Het huidige conflict wordt nog verergerd door de steeds grotere dreiging van een nieuwe economische crisis. Zal het nog steeds zo zijn dat de oorlogsvoering ophoudt en de steun aan Oekraïne wordt stopgezet wanneer het Westen opnieuw in economische moeilijkheden komt? Zal de hegemonie van de Amerikaanse dollar hierdoor worden doorbroken?

Als historisch referentiepunt zou men kunnen noemen hoe Groot-Brittannië in de laatste jaren van de Grote Noordse Oorlog probeerde Zweden en vooral Polen aan te zetten om samen met haar Rusland aan te vallen. Groot-Brittannië moest zich echter terugtrekken uit de oorlogsplannen omdat het zich moest concentreren op zijn binnenlandse aangelegenheden na de beurskrach van Londen in 1720. Staan wij op het punt ons in een soortgelijke situatie te bevinden?