Dolwoedend totalitarisme

Dolwoedend totalitarisme

door Klaus Kunze

Bron: http://klauskunze.com/blog/2024/07/17/der-rabiate-totalitarismus/

Een paar dagen geleden, op 15 juli, behandelden we hier voor het laatst een nieuwe boekpublicatie onder de kop “Zacht totalitarisme heeft gezegevierd” (zie: https://synergon-info.blogspot.com/2024/07/zacht-totalitarisme-heeft-gezegevierd.html ). Drie dagen later heeft de realiteit alle banaliseringen dat het nieuwe totalitarisme zachtaardig is, overtroffen. Zwaarbewapende mannen sleepten het meubilair uit een uitgeverij in Berlijn. Voor het eerst in de naoorlogse geschiedenis was een uitgeverij volledig verboden door een ordre de moefti.

Dit roept natuurlijk juridische vragen op, maar ook vragen die veel verder gaan dan het juridische.

Juridische kwesties

Verschillende commentatoren vinden het van meet af aan onwettig om de wet op verenigingen, met zijn verbod op verenigingen, toe te passen op een naamloze vennootschap. De wet op verenigingen instrueert ons echter in

§ 17 VereinsG

De bepalingen van deze wet zijn alleen van toepassing op naamloze vennootschappen, commanditaire vennootschappen op aandelen, vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid, erkende bedrijfsverenigingen volgens § 22 van het Burgerlijk Wetboek, Europese vennootschappen, coöperaties, Europese coöperatieve vennootschappen en onderlinge verzekeringsmaatschappijen 1. De bepalingenvan deze wet zijn alleen van toepassing op

als ze gericht zijn tegen de grondwettelijke orde of tegen de idee van internationale verstandhouding

op het eerste gezicht dat het ook van toepassing is op naamloze vennootschappen “als ze tegen de grondwettelijke orde of tegen de idee van internationale verstandhouding zijn gericht”.

De Verenigingenwet is van toepassing ongeacht de rechtsvorm van een vereniging,

§ 2 lid 1 VereinsG.

Een vereniging in de zin van deze wet is elke vereniging, ongeacht haar rechtsvorm, waarbij een meerderheid van natuurlijke of rechtspersonen zich vrijwillig voor langere tijd heeft verenigd voor een gemeenschappelijk doel en zich heeft onderworpen aan een georganiseerd besluitvormingsproces.

Vreemd genoeg wordt door deze gelijkschakeling zelfs een eenmansvennootschap met beperkte aansprakelijkheid als een vereniging beschouwd.

§ 3 VereinsG

Een vereniging kan alleen als verboden worden behandeld (Artikel 9 (2) van de Basiswet) als de verbodsinstantie een uitspraak heeft gedaan dat het doel of de activiteiten van de vereniging in strijd zijn met het strafrecht of gericht zijn tegen de grondwettelijke orde of het idee van internationale verstandhouding; de uitspraak moet de ontbinding van de vereniging bevelen (verbod).

Een verbod is toegestaan als de vereniging “gericht is tegen de grondwettelijke orde of het idee van internationale verstandhouding”. Het Bondsministerie van Binnenlandse Zaken is verantwoordelijk voor verenigingen of vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid die in meerdere deelstaten actief zijn (§ 3 lid 2 zin 2 VereinsG).

Op 26 januari 2022 verklaarde de Federale Administratieve Rechtbank ook dat het verbod van verschillende naamloze vennootschappen legaal was, omdat hun “moedervereniging”, de Koerdische PKK, al veel eerder verboden was. Deze hadden ook tijdschriften en geluidsopnamen verspreid.

De bepalingen van de Wet op de Verenigingen zijn van toepassing op de eisers, vormen de rechtsgrondslag voor de regelgevende inhoud van het verbodsbesluit en maken het mogelijk om later suborganisaties op te nemen in het verbod van de overkoepelende vereniging.

(Bundesverwaltungsgericht, arrest van 26 januari 2022 - 6 A 7/19 -, punt 26).

Tot zover de juridische formaliteiten.

Massaal ongrondwettelijk

Het verbod op Compact is echter ten gronde massaal ongrondwettig. Terwijl een verbod op een vereniging alleen het recht van haar leden op de vrije ontwikkeling van hun persoonlijkheid (artikel 2 van de Basiswet) en de vrijheid van vereniging (artikel 9 van de Basiswet) aantast, vormt het verbod op een krantenuitgeverij een inbreuk op de persvrijheid:

Art.5 lid 1 GG

Een ieder heeft het recht zijn mening vrijelijk te uiten en te verspreiden in woord, geschrift en beeld en zich ongehinderd te informeren uit algemeen toegankelijke bronnen. De persvrijheid en de vrijheid van verslaggeving via radio en film zijn gewaarborgd. Er is geen censuur.

Onder Nancy Faeser vindt die wel plaats. De Basiswet heeft de lat voor staatsinmenging in de persvrijheid bijzonder hoog gelegd:

Art.5 lid 2 GG

Deze rechten worden beperkt door de bepalingen van algemene wetten, de wettelijke bepalingen ter bescherming van de jeugd en het recht op persoonlijke eer.

Algemene wetten zijn wetten waarvan de inhoud geen betrekking heeft op perskwesties. Niemand kan zich bijvoorbeeld beroepen op de persvrijheid als hij die gebruikt om op te roepen tot moord. Dat is een strafbaar feit, pers of geen pers. De VereinsG behoort niet tot de wetten die het BVerfG al als een “algemene wet” in de zin van artikel 5 van de Basiswet heeft bestempeld (zie Roman Herzog, in: Maunz-Dürig-Herzog, Kommentar zum Grundgesetz, Lfg.20, Art.5 I, II GG Rdn.276).

De bepalingen van de wet op de verenigingen, volgens welke een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid verboden kan worden als deze “tegen de grondwettelijke orde gericht is”, zijn echter geen “algemene wet”. Tenminste, dat zijn ze niet als ze, zoals Nancy Faeser doet, zo worden geïnterpreteerd dat een persorganisatie met deze elastische algemene clausule verboden kan worden. De persvrijheid zou een farce zijn als deze op elk moment officieel ingetrokken zou kunnen worden zodra de regering haar regeringsbeleid verwart en gelijkstelt met de grondwettelijke orde.

Grondwettelijke interpretatie van de VereinsG

In geval van twijfel moeten alle bepalingen van de eenvoudige wet geïnterpreteerd worden in overeenstemming met de grondrechten. Het kerngebied van de persvrijheid zou geschonden worden als een regering een krant zou mogen verbieden door te beweren dat deze tegen de grondwettelijke orde gericht zou zijn. Het Federale Constitutionele Hof heeft duidelijk aangegeven wat iedereen mag doen op grond van zijn vrijheid van meningsuiting en de pers nog meer:

De mogelijke confrontatie met verontrustende meningen, zelfs als ze gevaarlijk zijn in hun intellectuele consequentie en zelfs als ze gericht zijn op een fundamentele omwenteling van de heersende orde, maakt deel uit van de liberale staat. De bescherming tegen een “vergiftiging van het intellectuele klimaat” is net zo min een reden voor interventie als de bescherming van de bevolking tegen een aantasting van haar rechtsgevoel door totalitaire ideologieën of een duidelijk onjuiste interpretatie van de geschiedenis (BVerfGE 124, 300 <334>).

(BVerfG, beslissing van 22 juni 2018 - 1 BvR 2083/15 -, punt 26).

Het is toegestaan voor de linkse pers om te dromen van een wereldrevolutie of voor Compact om de rood-groene regering te “delegitimeren”. Zolang je jezelf niet strafbaar stelt, mag je zelfs haten of liefhebben wie je maar wilt. Er is niets bekend over Jürgen Elsässer of zijn auteurs die gestraft zijn voor een persmisdrijf.

De politieke explosiviteit

Politiek gezien zijn de acties van Faeser dus veel spannender dan juridisch gezien. Ze heeft natuurlijk de macht om een krant te verbieden. We zullen zien of de rechtbank, als onafhankelijke autoriteit, haar op haar plaats zal zetten.

De oude spelregels gelden niet meer: in het verleden moesten ministers aftreden voor dergelijke grove vergrijpen. Faeser wordt echter nog steeds ijzersterk gesteund door de SPD, de Groenen en de SPD. Alles draait om het behouden van de macht, wat er ook gebeurt. De rechtsstaat, fatsoen en stijl zijn niets meer waard. We herkennen in deze regeringscoalitie een bewustzijn van macht tot elke prijs.

Dit is het internationale kenmerk van extreemlinks geworden. Het is vervuld van pure haat en de wil om alles wat rechts is te vernietigen, wat nu zo ver gaat als de schoten die op Donald Trump worden afgevuurd. Laten we alles vergeten wat we geleerd hebben van de toewijding van onze regeringen aan de rechtsstaat. Iedereen die het nog heeft over een gecultiveerde discoursmaatschappij is een dwaas. De intellectuele burgeroorlog is uitgebroken. De messen zijn uit. De eerste schoten zijn gelost.

In kringen van de publieke omroep juicht men al “als de fascisten sterven”.

Links is vervuld van gewelddadige fantasieën over vernietiging. Links houdt zich niet langer aan de klassieke regels van de rechtsstaat. Deze worden alleen gebruikt en misbruikt om de aanspraak van links op totaliteit af te dwingen. Links vormt nog steeds een minderheid - zoals blijkt uit de verkiezingsuitslag. Zij legt echter haar wil en de spelregels op aan de grondwettelijke meerderheid. Deze meerderheid zal zich niet laten gelden als ze zich niet realiseert dat je niet volgens de regels van het mooie voetbal kunt winnen als je tegenstander ongestraft rugby speelt.

De meerderheid in Duitsland is echter niet bereid of gemotiveerd om de strijd voor onze vrijheid en onze rechtsstaat aan te gaan. Zoals gewoonlijk staat de burger tijdens de omwentelingen achter het gordijn en wacht af met welke vlag er hierna gezwaaid zal worden. Ze handelen volgens het Sint-Florianusprincipe: “Sint-Florianus, spaar mijn huis, steek andere in brand!”.

De scheidslijn loopt hier tussen burgerlijk rechts, dat altijd een nauwe affiniteit heeft gehad met een militant wereldbeeld, en burgerlijke aanhangers van de CDU/CSU, die tot op de dag van vandaag een oogje dichtgeknepen lijken te hebben voor wanneer hun tijd zal komen. Immers, vermeend fascisme begint “in het midden van de samenleving”, zoals extreem links nu al een paar jaar zegt.