Andrei Fursov en de nieuwe globalisering

Andrei Fursov en de nieuwe globalisering

Markku Siira

Bron: https://markkusiira.com/2023/03/30/andrei-fursov-ja-uusi-globalisaatio/

De Russische historicus en sociaal wetenschapper Andrei Fursov betoogt dat de op het Westen gerichte globalisering oude stijl serieus begon met de ineenstorting van de Sovjet-Unie en eindigde met het Corona-tijdperk in de afgelopen jaren. Nu, in de "donkere dageraad van de nieuwe wereld", zijn we getuige van "globalisering 2.0".

Misschien moeten we het overdreven wishful thinking vermijden dat gepaard gaat met de theorie van een "multipolaire wereld". Fursov meent dat het leven in het nieuwe systeem beperkter zal zijn. Zal het "nieuwe normaal", waarover elites in verschillende landen tijdens het coronatijdperk eensgezind spraken, verdwijnen? Zullen we overgaan van de hegemonie van de dollar naar digitale munten van uitsluitend centrale banken?

"De mobiliteit van mensen in de vorm van toerisme zal afnemen en er zullen meer sociale beperkingen zijn", voorspelt een Russische denker. Ondanks de concurrentiesituatie zijn China en Rusland ook verbonden met globalistische projecten.

Het geopolitieke patroon van opkomende macroregio's is niet onverenigbaar met deze nieuwe globalisering. Fursov haalt een referentiepunt uit de geschiedenis, toen de wereldmarkten in de jaren 1500 en 1600 vorm begonnen te krijgen. Dit vereiste de opkomst van grote politieke entiteiten, of rijken.

Alsof je naar een kaart van de oude wereld kijkt, leest Fursov voor: "Dit is het rijk van Karel V in Europa, dit is de macht van Ivan de Verschrikkelijke. Dit is het Ottomaanse Rijk. Dit zijn de Safaviden in Iran, het rijk van de grootmughals in India en de Qing-dynastie in China."

Macroregio's worden de basiseenheden van de nieuwe globalisering. "In feite gaat de huidige strijd om een nieuwe globalisering; elke grote speler probeert voor zichzelf macroregio's te creëren," legt de Russische historicus uit.

Fursov denkt dat de Britten, die hun imperium al hebben opgegeven, niet in staat zullen zijn een eigen macro-zone te creëren. De reisbrochure van een "globaal Groot-Brittannië", die in het leven is geroepen om de eilandnatie beter te profileren, zal waarschijnlijk een utopie blijven, zelfs als kosmopolitische Londense bankiers de scepter zwaaien.

De Angelsaksen "wilden zich een stuk van de voormalige Sovjetzone, het socialistische kamp van Oost-Europa, Transkaukasië en Centraal-Azië toe-eigenen. Ze zijn er niet in geslaagd in Oost-Europa en ze zullen ook niet slagen in Centraal-Azië". In het beste geval kunnen de Britten "aan de zijlijn van de geschiedenis picknicken", betreurt Fursov.

De huidige confrontatie tussen Chinese en door het Westen gedomineerde elites is het interessantste project van de Russische geleerde. Voor het eerst staat het Westen tegenover een tegenstander die een niet-westerse beschaving vertegenwoordigt, maar toch een wereldspeler is. Tot nu toe heeft alleen het kapitalistische Westen de hele planeet bereikt, waarbij het voor zijn expansie steunde op de geocultuur van de Verlichting.

Fursov stelt dat de westerse machtscentra al tekenen van verzwakking vertonen. Als kenner van klassieke fictie wijst hij op de debuutroman Buddenbrook van Thomas Mann, waarin het verval van een welvarende koopmansfamilie uit Lübeck in vier generaties wordt beschreven.

Met andere woorden, in de crisis van het kapitalisme lijkt het grote spel opnieuw te beginnen. Rusland en het Westen voeren nog steeds een hybride oorlog met elkaar, en China ligt nog steeds in de vuurlinie. Er zijn veel onbeantwoorde vragen, en Fursov is in Moskou om dezelfde dilemma's te overdenken als politieke en economische waarnemers elders.

"Zal de westerse elite in staat zijn zich aan de nieuwe omstandigheden aan te passen, te hervormen en nieuwe organisatievormen te creëren? Kan zij de nieuwe kennis van de wereld en de mens gebruiken als psychohistorisch wapen?"

"En zullen andere subjecten van strategische actie de confrontatie tussen het Westen en China kunnen gebruiken om hun eigen problemen op te lossen, door - volgens de principes van judo - de macht van de tegenstander uit te buiten?"

"De confrontatie tussen de westerse elite - vooral haar Anglo-Joodse inner circle - en China is een ongekend fenomeen in de geschiedenis van het wereldworstelen; het is een spannend tafereel dat ons vele verrassingen zal bieden. In veel opzichten zal deze strijd de toekomst van het postkapitalistische tijdperk bepalen," zegt Fursov enthousiast.