Houthi's en andere complexiteiten

Houthi's en andere complexiteiten

Andrea Marcigliano

Bron: https://electomagazine.it/houthi-e-altre-carabattole/

Het signaal komt van de Houthi’s in Jemen. Of beter gezegd, van de beslissing van Trump, net aangetreden, om het proces in gang te zetten om hen op de lijst van “terroristische organisaties” te plaatsen. Dat wil zeggen, die organisaties die de Verenigde Staten en hun bondgenoten zonder enige aarzeling willen bestrijden en uitroeien. Zonder naar iemand om te kijken en, vooral, zonder de internationale overeenkomsten te respecteren die conflicten tussen staten reguleren.

En inderdaad, de Jemenitische Houthi’s – oftewel Ansar Allah, aangezien Houthi de naam is van de clan die hen leidt – vormen geen staat, noch een regering. Maar zij vertegenwoordigen wel de meerderheid van de bevolking in Noord-Jemen, die tot het zaiditische geloof behoort, een stroming binnen de grote sjiitische familie.

Ik zeg “als we dat zo willen noemen”, omdat de Zaidieten hun oorsprong vinden bij de vijfde imam, Zayd al-Abidin, de achterkleinzoon van Ali, wiens religieuze visie sterk sociale elementen bevatte en doctrinair gezien zeer gematigd was.

Zozeer zelfs dat de Zaidieten, die tegenwoordig vrijwel uitsluitend in Noord-Jemen te vinden zijn, een vereenvoudigde vorm van het sjiisme vertegenwoordigen. In veel opzichten lijken zij meer op de soennitische meerderheid.

Desondanks hebben ze lange tijd onder vervolging geleden. Vooral sinds de Wahabieten in Saoedi-Arabië aan de macht kwamen. Zij worden geleid door de koninklijke dynastie van de Banu Saud en zijn noch gematigd, noch tolerant, ondanks de beeldvorming die hier in het Westen soms wordt verspreid. In hun Saoedi-Arabië zijn er niet alleen geen kerken toegestaan, maar worden ook andere islamitische stromingen niet getolereerd. En dat terwijl deze in sommige regio’s, vooral aan de oostkust, de meerderheid van de bevolking vormen en systematisch vervolgd worden.

De Jemenitische Zaidieten, die lange tijd werden vervolgd en in totale armoede leefden, probeerden zich jarenlang op vreedzame wijze te verzetten. Maar uiteindelijk, geconfronteerd met de Saoedische wil om hen uit te roeien en de marionettenregering die hen onderdrukte, grepen ze naar de wapens, onder leiding van de al-Houthi-clan.

En ze bleken zeer goed georganiseerd en effectief, mede dankzij de toenemende steun van Teheran. Vandaag de dag beschikken ze over een strijdmacht van meer dan 200.000 man, volledig bewapend en georganiseerd. Dat is oprecht niet de omvang van een “terroristische” beweging.

De politieke en strategische leiding van de Houthi’s ziet Israël als de belangrijkste sponsor van de Saoedische offensieven tegen hen. En achter Israël, dat de vooruitgeschoven pion vormt, bevinden zich de Verenigde Staten en hun bondgenoten, vooral de Britten.

Hieruit komt de systematische dreiging voort tegen scheepskonvooien die onder Amerikaanse of Europese vlag varen. Een dreiging die het Suezkanaal praktisch onbegaanbaar heeft gemaakt, waardoor olietankers en vrachtschepen gedwongen worden de veel duurdere route rond Afrika te nemen.

Hieruit volgen ook de aanvallen op Amerikaanse en Europese oorlogsschepen die vanuit de Golf druk uitoefenen op Jemen. Aanvallen die, naar het lijkt, buitengewoon effectief zijn en aanzienlijke onzekerheid en instabiliteit veroorzaken. Al moet gezegd worden dat de informatie over wat er rond het Suezkanaal gebeurt, fragmentarisch is en door ons zogenaamd “extreem democratische” informatiesysteem wordt gefilterd.

Minder effectief en aanzienlijk sporadischer zijn de raketaanvallen op Israël. De Houthi’s lijken niet goed uitgerust voor een oorlog op zo’n grote afstand. Toch heeft dit Tel Aviv er niet van weerhouden om met extreme hardheid de Houthi-bases in Jemen aan te vallen.

En nu komt deze beslissing van Trump. Die wellicht de voorbode is van een nieuwe kruistocht, geleid door Israël en Saoedi-Arabië, tegen de Jemenitische “rebellen”. Een vreemde kruistocht, dat zeker. Maar wel een die erop gericht is hun militaire kracht volledig te vernietigen, vooral nu hun Iraanse bondgenoot zich in ernstige moeilijkheden bevindt.