Arnaud Montebourg: "Rechters hebben niet te beslissen wat goed of slecht is voor de natie, omdat ze niet gekozen zijn om de natie te vertegenwoordigen"

Arnaud Montebourg: "Rechters hebben niet te beslissen wat goed of slecht is voor de natie, omdat ze niet gekozen zijn om de natie te vertegenwoordigen"

Bron: https://lalettrepatriote.com/montebourg-les-juges-nont-pas-a-decider-ce-qui-est-bon-ou-mauvais-pour-la-nation-car-ils-ne-sont-pas-elus-comme-representants-de-celle-ci/

Voormalig minister Arnaud Montebourg beantwoordt enkele vragen van onze collega's van Le Figaro. Uittreksels:

    Wordt de rechtsstaat de regering van rechters? In het bijzonder, welke invloed heeft het Europese recht op de Franse politiek?

    De juridische en politieke integratie van de Europese Unie door middel van enkelvoudige of uniforme regels die van toepassing zijn op naties met een verschillende geschiedenis, geografie en cultuur kan geen steun krijgen en roept vaak terecht afwijzing op. De Unie kan niet uniform zijn. En politieke samenwerking is te verkiezen boven juridische integratie. Daarom lijkt het, om de toekomst van de Europese Unie veilig te stellen, noodzakelijk om een einde te maken aan deze buitensporige, om niet te zeggen extremistische, juridische integratie, om op zijn minst flexibiliteit en vrijheid toe te staan aan de lidstaten, en te accepteren dat nationale belangen kunnen prevaleren wanneer zij dat willen, en om gemeenschappelijke regels te beperken tot wat strikt noodzakelijk is.

    In deze vernieuwde visie op Europese integratie hoeven rechters niet te beslissen wat goed of slecht is voor de natie, omdat ze niet gekozen zijn als vertegenwoordigers van de natie. Daarom moeten inbreuken op andere bevoegdheden dan de hunne, in strijd met de scheiding der machten, bestreden en gecorrigeerd worden. Dit vereist de wederopbouw van een soeverein juridisch en politiek systeem dat het primaat van de wet herstelt als instrument om het nationaal belang veilig te stellen en te beschermen, wat ons land dringend nodig heeft.

    Toch beschouwen de meeste waarnemers en politici zelf elke uitdaging aan deze supranationale rechtsorde als onliberaal...

    Dit is een ernstig misverstand. Wat onliberaal en schadelijk voor de grondrechten is, is de vermenging van machten, in al haar vormen, en zeker niet de scheiding ervan, die in de Verklaring van de Rechten van de Mens van 1789 juist verbonden is met het bestaan van de Grondwet. Wanneer rechters niet (meer) onafhankelijk zijn en rechtspreken volgens de richtlijnen van de uitvoerende macht, staat de deur effectief open voor onliberale willekeur. Maar wanneer rechters hun zelfbeheersing verliezen en besluiten om de wet te corrigeren, zoals de Raad van State doet, schenden zij op hun beurt artikel 3 van dezelfde Verklaring: "Het beginsel van alle soevereiniteit berust in essentie bij de natie. Geen enkel lichaam of individu mag enig gezag uitoefenen dat niet uitdrukkelijk van de natie uitgaat" en in dit geval treedt de rechter dan toe tot een al even onliberale usurpatie van macht! De scheiding der machten is een kostbaar evenwicht dat bewaard moet blijven; nu de rechtbanken de wetten beginnen te corrigeren en Europa opbouwen in plaats van de burgers, hebben ze een rol op zich genomen die problematisch, gevaarlijk en ongrondwettelijk is.