Afghanistan en de benarde toestand van het Amerikaanse rijk

Afghanistan en de benarde toestand van het Amerikaanse rijk

Markku Siira

"Jarenlang hebben de wijze mannen in Washington beweerd dat de Sovjet-Unie instortte door een nederlaag in Afghanistan. Nu de Verenigde Staten er veel slechter aan toe zijn, zal de wereld spoedig zien of hun theorieën juist zijn," schrijft de Servisch-Amerikaanse journalist Nebojsa Malic (foto hieronder).

De laatste militaire vlucht van de VS vanaf Hamid Karzai International Airport is maandag net voor middernacht in Kabul naar huis vertrokken. Twintig jaar oorlog waren voorbij en de Taliban verlichtten de nachtelijke hemel met een feestelijk vuurgevecht.

President Joe Biden zei dat de "grootste luchtbrug in de geschiedenis van de VS" een "succes" was, uitgevoerd door het Amerikaanse leger, diplomaten, veteranen en vrijwilligers met "ongeëvenaarde moed, professionaliteit en vastberadenheid". Ook binnen de Verenigde Staten en in andere delen van de wereld lopen de meningen uiteen.

Hoewel generaal-majoor Christopher Donahue volgens de officiële gegevens de laatste Amerikaanse soldaat was die in een vliegtuig stapte en het Afghaanse grondgebied verliet, zaten er op de laatste vijf vluchten uit Kaboel geen Amerikaanse burgers. Dit heeft generaal Kenneth McKenzie maandagavond tegenover verslaggevers toegegeven. "We hebben niet iedereen eruit gekregen die we wilden," zei de generaal teleurgesteld.

Journalist Malic dringt erop aan het Amerikaanse vertrek te vergelijken met de terugtrekking van de Sovjet-Unie uit Afghanistan, die in februari 1989 eindigde. De Sovjet-Unie had negen maanden nodig om meer dan 100.000 troepen uit het land terug te trekken. De laatste man die de Vriendschapsbrug overstak naar wat nu Oezbekistan is, was generaal Boris Gromov, die zich tot een televisieploeg wendde en zei: "Geen enkele Sovjet soldaat bleef achter".

De regering van president Najibullah, die tien jaar eerder door de Sovjet-Unie werd geholpen tegen de door de VS gesteunde islamisten, vocht nog drie jaar door - en stortte pas in nadat de Sovjet-Unie zelf instortte en haar hulp stopzette. Daarentegen verdween de door de VS gesteunde regering in Kaboel nog voordat de terugtrekking van de VS was voltooid.

President Ashraf Ghani vloog op 14 augustus uit Kabul weg en liet de Taliban de macht overnemen zonder een schot te lossen. Het Afghaanse Nationale Leger, waarvan Biden zelf beweerde dat het 300.000 man sterk was en met de beste Amerikaanse wapens was uitgerust, gaf zich eenvoudigweg over en liet het materieel achter als oorlogsbuit voor de Taliban-strijders.

Jaren van bezetting en wreedheden tegen burgers door het Amerikaanse leger waren zeker een deel van de reden waarom zelfs het "Islamitisch Emiraat" van de Taliban de Afghanen een beter alternatief leek dan het marionettenregime van de Westerse alliantie. Misschien is het nu tijd om het land politiek met rust te laten en het te helpen zijn toekomst op een nationale basis op te bouwen, zonder de ideologie die door buitenlandse mogendheden wordt opgelegd?

Hoewel de regering-Biden nu de eer opeist voor het beëindigen van de oorlog in Afghanistan, is het duidelijk dat de greep van de Amerikaanse elite op het verhaal - zowel in eigen land als daarbuiten - is verzwakt. Alleen de meest fanatieke bewonderaars van het amerikanisme staan nu nog achter de daden van Washington. Zelfs een Finse journalist moet toegeven dat "het neoconservatisme als ideologie dood is", omdat hij voorstander was van Amerikaanse hegemonie en militaire interventie.

Er zijn zeker genoeg nabeschouwingen, maar het verleden is ook voelbaar aanwezig. Jarenlang werd gedacht dat de Verenigde Staten de islamistische mujahideen in Afghanistan pas hielpen nadat de Sovjet-Unie in het land had ingegrepen. In januari 1998 vertelde de voormalige Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski in een Franse publicatie dat de steun van Washington al eerder was begonnen, als onderdeel van zijn eigen plan om "de Sovjet-Unie haar eigen Vietnam-oorlog te laten beleven".

Brzezinski, een strateeg en aartsglobalist voor het collectieve Westen, pochte dat het resulterende grootschalige conflict "de demoralisatie en de uiteindelijke desintegratie van het Sovjet-imperium veroorzaakte". Veel Amerikaanse geleerden waren het met hem eens. Tientallen jaren later zagen we dat Afghanistan zich ook niet aan de Amerikanen onderwierp.

Vandaag is het het Amerikaanse imperium dat, te midden van een politieke en economische crisis, het lot dreigt te ondergaan van de voormalige Sovjet-
Unie. Bij zijn inauguratie, omringd door 25.000 soldaten in de verlaten straten van Washington, verklaarde Biden het vermeende "extremisme" van zijn politieke tegenstanders tot de grootste bedreiging voor een land dat thans is omgedoopt tot de leidende ster van democratie in de wereld.

Nu de Verenigde Staten zich boos en vernederd uit Afghanistan terugtrekken, na een mislukte "export van democratie" en "nation-building", wordt de theorie van de geopolitieke gokker Zbigniew Brzezinski over de imperiale ineenstorting pas echt op de proef gesteld. Wij leven ook in een moment van gevaar: wil een wankelende hegemoon zijn kracht tonen door een ander aan te vallen?

Bron: https://markkusiira.com/2021/08/31/afganistan-ja-amerikkalaisen-imperiumin-ahdinko/