Ontsnappen aan de Matrix

Ontsnappen aan de Matrix

Marc Amblard

Disclaimer: dit artikel is niet bedoeld voor diegenen die ervan overtuigd blijven dat de gezondheidspas een middel is om de verspreiding van een virus tegen te gaan.

Ik richt mij tot degenen die hebben ingezien dat de vrijheidsberovende maatregelen die ons worden opgelegd eerder een kwestie van social engineering zijn en op lange termijn wel eens zouden kunnen worden verlengd, in weerwil van wat zij ons willen doen geloven. We zouden dan duidelijk afstevenen op een dystopie waar individuen streng gecontroleerd zouden worden, verarmd door hyperinflatie, cascade van faillissementen en, de facto, financieel afhankelijk zouden zijn van een door de overheid toegewezen bestaansinkomen.

Dat de heersende oligarchie haar zin krijgt, is verre van vanzelfsprekend. Een deel van het volk verzet zich en is niet van plan om in deze autoritaire val te lopen. Intussen levert dit ernstige problemen op en schept het grote verdeeldheid onder de bevolking.

Velen van ons vragen zich dan ook af hoe te strijden tegen deze techno-sanitaire deken die over de westerse wereld valt.

Ik ben er steeds meer van overtuigd dat de oplossing ligt in de ontwikkeling van wat wij een tegeneconomie noemen. Dit is waarschijnlijk de uitweg.

Dat wil zeggen, het heroverwegen van een economie buiten de klassieke circuits die in handen zijn van de grote ondernemingen. Daartoe moeten wij terugkeren naar het "lokale" door over te gaan op uitwisselingen van nabijheid, d.w.z. tussen mensen die fysiek dichtbij zijn.

Om dit te bereiken zullen wij ons noodzakelijkerwijs moeten groeperen om zelf te produceren wat wij nodig hebben om te overleven buiten deze systemen die zich als een Orwelliaanse val om het individu sluiten.

Als je erover nadenkt, hebben deze oligarchieën hun macht alleen te danken aan onze instemming om zich aan hun diktaten te onderwerpen. Het zijn vooral onze consumptiepatronen die ons totaal afhankelijk maken van deze grote financiële en economische machten. Als wij plotseling zouden besluiten ze niet meer te gebruiken, zouden hun aandelenkoersen onmiddellijk instorten, evenals hun fortuin, dat grotendeels bestaat uit aandelen van oprichters. Wij hebben dus ons deel van de verantwoordelijkheid: door onze voorwaarden van bestaan en vervulling aan anderen te delegeren, zijn wij één voor één volledig dienstbaar geworden aan een vorm van reusachtige matrix.

Wij moeten ons leven opnieuw inrichten om ons te concentreren op meer essentiële activiteiten en vooral door echte banden aan te knopen met mensen die dezelfde doelen nastreven. In deze beweging tegen de economie gaan we zelfs zover dat we het concept van het autonome dorp oproepen, dat zou neerkomen op het creëren van een coöperatief ecosysteem waarin bijvoorbeeld tuinbouw zou worden ontwikkeld om een deel van de voedselproductie te herlokaliseren, evenals de uitwisseling van diensten. Heb je ervaring met loodgieterij? Ruil ze bijvoorbeeld voor privé-lessen voor uw kind. Kan je niet meer naar het restaurant? Geen probleem, wij organiseren picknicks op openbare plaatsen. Of potlucks bij elkaar thuis. Kun je niet meer naar de bioscoop? Laten we privé-vertoningen met vrienden organiseren.

Het ruilen van een computerreparatiedienst voor een mand groenten en fruit genereert geen traceerbare stroom, geen spoor op bankrekeningen. Geen QR code lezen. Een dergelijke daad ontsnapt aan alle controle en mogelijke sancties van het Chinese sociale krediet dat in het verschiet ligt.

Dit soort economisch protest door middel van een radicale verandering van onze levensstijl en consumptiepatronen lijkt effectiever dan straatprotesten die, zo vreest men, alleen maar zullen leiden tot nog meer vrijheidsberovende tegenmaatregelen van de overheid.

Dit alles heeft natuurlijk een prijs, want het moderne leven heeft ons gewend aan veel grillen van verwende kinderen. Zonder het te weten, hebben we op krediet geleefd. En op een dag zullen we ervoor moeten betalen. Geen gratis lunch, zoals we hier zeggen. Niet iedereen zal de prijs willen betalen: minder koopkracht, minder comfort, minder reizen, waarschijnlijk meer lichamelijke inspanning, andere afleidingen... Het lijdt geen twijfel dat de overgang pijnlijk zal zijn.

Maar aan de andere kant zal het een terugkeer zijn naar meer elementaire, meer authentieke, misschien zelfs meer spirituele activiteiten.

Dit is uiteraard slechts een te verkennen denkpiste, maar wat er ook gebeurt, laten we nooit vergeten dat het niet de rijkdom van goederen is die ons gelukkig maakt, maar de rijkdom van verbindingen.

Bron: https://www.bvoltaire.fr/echapper-a-la-matrice/