Karelië 1939, Oekraïne 2022 en het idee van het "einde van de geschiedenis"

Manfred Rouhs:

Karelië 1939, Oekraïne 2022 en het idee van het "einde van de geschiedenis"

Goedendag ,
 
Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog is een heel mensenleven geleden, meer dan 80 jaar. Een van de vragen die na de nederlaag van Duitsland vaak gesteld werden, was hoe de Duitsers in hemelsnaam zo dom hadden kunnen zijn om in juni 1941 de Sovjet-Unie binnen te vallen - een enorm rijk met een bevolking van ongeveer 110 miljoen op dat moment. Om nog maar te zwijgen van de enorme omvang van de oorlogsverklaring van Duitsland aan de VS in december van datzelfde jaar.
 
De Sovjet-Unie aan de ene kant, Groot-Brittannië en de VS aan de andere kant, belichaamden een potentieel aan mensen, grondstoffen, grondgebied en industriële mogelijkheden dat overweldigend superieur was aan dat van de Asmogendheden. Gezien deze harde factoren lijkt het vandaag de dag volkomen duidelijk dat Duitsland en zijn bondgenoten vanaf de eerste dag een verloren strijd voerden.

Maar in 1941 was de situatie uit Duits oogpunt anders. Want in november 1939 had Josef Stalin het volstrekt irrationele besluit genomen om uitgerekend het Finse deel van Karelië militair te willen veroveren. Karelië was en is een landschappelijk zeer mooie streek, waar beer en sneeuwhaas elkaar welterusten zeggen, vrij van industriële productie, bijna verlaten - d.w.z. zonder enige echte militaire, politieke of economische betekenis.

Het Rode Leger, dat juist verzwakt was door politieke zuiveringen, trok blindelings op tegen de Finnen, die enorm in de minderheid waren, maar vochten met vastberadenheid, militaire intelligentie en de bereidheid offers te brengen. Enkele maanden later waren er meer dan 100.000 soldaten van het Rode Leger gesneuveld. Het kleine Finland had standgehouden tegen de stoomwals van de Sovjet-Unie.

De ervaring van de Karelische oorlog leidde in Berlijn tot de misvatting dat de Sovjet-Unie van de militaire dilettant Josef Stalin vergeleken kon worden met een barak die klaar was om gesloopt te worden, waarbij het voldoende was om de deur met grote kracht in te trappen om de ineenstorting te veroorzaken. In 1941 leek het er maandenlang op dat deze beoordeling juist was. Toen het echter een kwestie was van zijn of niet zijn van Moeder Rusland, Amerikaans oorlogsmateriaal de Sovjet bewapeningsproduktie versterkte en de Siberische divisies opgeroepen konden worden om Moskou te verdedigen omdat de Japanners druk bezig waren met de VS in de Pacific, keerde het tij.

Het Russische leger van 2022 kan niet vergeleken worden met het Sovjetleger van 1939. Het is goed getraind en bewapend, gedisciplineerd en tot op zekere hoogte ervaren in oorlog. Er was geen Russische stoomwals boven Oekraïne, maar de Russische luchtmacht heeft doelbewust en met succes Oekraïense vliegvelden en radarstations vernietigd, en op de grond zijn kleine eenheden - in totaal enkele tienduizenden manschappen, terwijl het Oekraïense leger meer dan 200.000 soldaten telt - in actie gekomen tegen specifieke, politiek en militair aantrekkelijke doelen.

In deze strijd hebben de Oekraïners buiten de Krim, de Donbass en de regio Luhansk, waar een meerderheid van de Russen woont, tot nu toe de overhand gehad. Zij worden blijkbaar voorzien van informatie van Amerikaanse satellietverkenningen en weten dus altijd precies waar Russische eenheden oprukken. Zij kunnen daar militair op reageren, ook al is hun eigen verkenning grotendeels uitgeschakeld.

Het Oekraïne van 2022 is evenmin een barak die snel instort als een handjevol Russen er tegenaan schopt.

De Russische leiding heeft nu drie keuzes:

Ofwel rolt het de stoomwals uit en bezet het de hele Oekraïne met enkele honderdduizenden soldaten. De Oekraïners zouden daar geen schijn van kans tegen hebben. In dit geval zal het aantal doden eerder in de vijf dan in de vier cijfers liggen.

Of anders trekt het zijn troepen terug naar de Krim, de Donbass, de regio Luhansk en eventueel andere Oekraïense gebieden. In dit geval blijft het dodental in de drie tot vier cijfers steken, maar Moskou zou een probleem hebben om de oorlog om Oekraïne als een militair succes te verkopen.

Derde optie: Russische troepen schakelen de Oekraïense leiding uit door haar te doden of gevangen te nemen en proberen dan een regimeverandering te bewerkstelligen. Er zijn veel aanwijzingen dat Moskou deze oplossing verkiest. Maar succes hangt af van toevalligheden die zich tot nu toe niet hebben voorgedaan op de manier die de Russische kant nodig heeft.

Nee, Oekraïne is Karelië niet, Poetin is Stalin niet en geen van de andere actoren is een nieuwe Hitler. De oorlog om Oekraïne in 2022 hoeft ook niet de voorbode te zijn van een Derde Wereldoorlog. Maar het laat ons zien dat het idee van het "einde van de geschiedenis", geformuleerd door Francis Fukuyama in de nasleep van de val van het communisme in 1989, een middelmatig idee was.

Er is nooit een eindoverwinning van het westerse liberalisme geweest, en die zal er ook nooit komen. De geschiedenis gaat verder, en zij die ons een deel van haar weg zijn voorgegaan waren geen betere, maar ook geen slechtere, geen wijzere, maar ook geen dommere mensen dan wij nu zijn.

Of deze oorlog ons zal verbranden of ons zal doen groeien - ik weet het niet. Maar hopelijk zal het veel van onze tijdgenoten genezen van hun decennia durende waanidee dat zij de beste mensheid ooit zijn en moreel en intellectueel veel beter dan hun grootouders.

Niemand kan aan zijn geopolitieke situatie ontsnappen en onvoorwaardelijk in vrede leven. Dat was 80 jaar geleden zo en 100 jaar geleden, en het is nog steeds zo.
 
Met vriendelijke groeten,
 
Manfred Rouhs.
 
 
Signal für Deutschland e.V., Alte Rhinstraße 16, 12681 Berlin, Raad van Bestuur overeenkomstig § 26 BGB: Manfred Rouhs
 
Telefoon 030 - 66 40 84 13 / Griffie: Arrondissementsrechtbank Charlottenburg, dossiernummer VR 36107 B
 
 
Giftenrekening voor fiscaal aftrekbare giften:
 
Signal für Deutschland e.V., IBAN: DE55 1705 2000 0940 0529 54 (BIC: WELADED1GZE)
 
Hier kunt u zich abonneren of uitschrijven op onze nieuwsbrief: https://www.signal-online.de/newsletter/