India en China ontmoeten elkaar. Als zij tot een akkoord komen, zal Europa duur betalen voor het verraad van Biden's butlers

India en China ontmoeten elkaar. Als zij tot een akkoord komen, zal Europa duur betalen voor het verraad van Biden's butlers

Augusto Grandi

Bron: https://electomagazine.it/india-e-cina-si-incontrano-se-trovano-unintesa-leuropa-paghera-a-caro-prezzo-il-tradimento-dei-maggiordomi-di-biden/

Vertegenwoordigers van India en China kwamen bijeen en riepen op tot beëindiging van de oorlog in Oekraïne. In principe een "non-nieuws", want in journalistieke termen zou het nieuws een bijeenkomst geweest zijn om een intensivering van de militaire operaties te wensen. De Italiaanse media maakten hier echter van gebruik om erop te wijzen dat Peking en New Delhi Moskou en Poetin in feite hadden gedumpt. Wanneer hoop verandert in handige analyses.

Want het is waar dat de bijeenkomst in het teken stond van het conflict in Oekraïne, dat niemand wil laten voortduren, maar veel interessanter is de harmonie - althans tijdelijk - tussen de twee landen die eeuwig op de rand van botsing staan. In plaats daarvan hebben India en China deze keer hun traditionele rivaliteit opzij gezet en de blik op de toekomst gericht. Niet tot op heden, want het is voor iedereen duidelijk dat de oorlog in Oekraïne niet lang meer zal duren. Maar naar de toekomst.

De toekomst die de Europese butlers van Biden aan Azië hebben gegeven. De rotzooi van de Amerikaans-Canadese gasdeal is een berg rotzooi die in de eerste plaats over Italië en Duitsland wordt uitgestort, met de medeplichtigheid van Zijne Godheid Mario Draghi en de journalisten van het regime. Dankzij deze schande zullen de Italiaanse gezinnen meer voor energie gaan betalen en zullen de bedrijven nog minder concurrerend zijn. Anderzijds zullen de Noord-Amerikaanse bedrijven nieuwe voordelen hebben, afgezien van de enorme winsten uit de verkoop van gas, dat zal worden gewonnen, vloeibaar gemaakt, over de Atlantische Oceaan vervoerd, opnieuw vergast en tenslotte in het distributienetwerk ingebracht. Het zal onder andere niet eens genoeg zijn om in de Europese behoeften te voorzien, en natuurlijk zal het de afhankelijkheid van Russisch methaan vervangen door afhankelijkheid van Noord-Amerikaans methaan. Werkelijk een meesterzet.

Rusland zal bijgevolg gas en olie omleiden naar India en China, die minder zullen betalen dan het Europa kost. Zo zullen de twee landen hun concurrentievermogen vergroten. En Rusland, dat door de krankzinnige Europese politiek in (betaalde?) dienst van Washington naar Azië wordt gejaagd, zal worden opgenomen in de Aziatische strategieën die door New Delhi en Peking worden opgesteld. Met andere woorden, door twee van de drie grootste economieën ter wereld binnen een paar jaar.

Indien Peking, geconfronteerd met de nieuwe vooruitzichten, zou afzien van zijn expansionistisch en agressief beleid, zou de as India-China-Rusland een pool van zeer sterke aggregatie worden. Van de voormalige Sovjet-landen van Centraal-Azië (Kazachstan, Oezbekistan en al de andere) naar Iran, maar met de mogelijkheid om ook Turkije en met Ankara verbonden landen zoals Azerbajdzjan erbij te betrekken. Intussen heeft China Arabië al gevraagd om zijn olie in yuan te betalen, waarmee het een begin maakt met het afbreken van de macht van de dollar. En Rusland heeft zijn aanwezigheid versterkt in het zuidelijke Middellandse-Zeegebied, waar de confrontatie met Turkije is. China is steeds meer betrokken bij Afrika, waar India ook aanwezig is, maar ook Turkije en de Emiraten.

In de praktijk is de enige kans voor Europa dat India en China het niet eens kunnen worden over een strategie van samenwerking. Maar als zij inzien dat het in hun belang is om een eind te maken aan de spanningen, zullen de Europeanen duur betalen voor het verraad van de butlers van Biden.