De VS willen koste wat kost hun status van supermacht behouden

De VS willen koste wat kost hun status van supermacht behouden

Zamir Ahmed Awan *

Bron: http://www.elespiadigital.com/index.php/noticias/geoestrategia/37863-estados-unidos-quiere-mantener-su-estatus-de-superpotencia-a-toda-costa

De Verenigde Staten zijn wanhopig op zoek naar het behoud van hun hegemonie en suprematie. Het neemt extreme maatregelen en kan tot alles gaan om zijn hegemonie en suprematie te handhaven. Zijn beleid van de petrodollar heeft een belangrijke rol gespeeld, maar, de laatste tijd geconfronteerd met uitdagingen, worden de VS nerveus en gaan uit hun dak.

De petrodollar is elke Amerikaanse dollar die aan olie-exporterende landen wordt betaald in ruil voor olie. De dollar is de wereldmunt bij uitstek. Het gevolg is dat de prijs van de meeste internationale transacties, ook die van olie, in dollars wordt bepaald. Olie-exporterende landen ontvangen dollars voor hun export, niet hun eigen valuta.

Bovendien zijn de meeste olie-exporterende landen eigenaar van hun olie-industrie. Dat maakt hun nationaal inkomen afhankelijk van de waarde van de dollar. Als die dalen, dalen ook hun overheidsinkomsten. Als gevolg daarvan koppelen de meeste van deze olie-exporteurs hun valuta ook aan de dollar. Als de waarde van de dollar daalt, dalen dus ook de prijzen van al hun binnenlandse goederen en diensten. Daardoor kunnen deze landen grote schommelingen in inflatie of deflatie vermijden.

Het petrodollarsysteem is verbonden met de geschiedenis van de goudstandaard. Na de Tweede Wereldoorlog bezaten de Verenigde Staten het grootste deel van de goudvoorraad in de wereld. Het stemde ermee in elke Amerikaanse dollar tegen de waarde ervan in goud in te wisselen indien andere landen hun valuta aan de dollar zouden koppelen. Andere landen ondertekenden deze overeenkomst op de conferentie van Bretton Woods in 1944, waardoor de Amerikaanse dollar de reservevaluta van de wereld werd.

Op 14 februari 1945 nam president Franklin D. Roosevelt het initiatief tot de alliantie met Saoedi-Arabië.  Hij had een ontmoeting met de Saoedische koning Abd al-Aziz. De VS bouwden een vliegveld in Dhahran in ruil voor militaire en commerciële opleiding. Deze alliantie was zo cruciaal dat zij de daaropvolgende jaren van meningsverschillen over het Arabisch-Israëlische conflict overleefde.

De overeenkomst van 1945 tussen de VS en Saoedi-Arabië cementeerde de relatie tussen de dollar en olie. De petrodollar was geboren. In 1971 deed de stagflatie in de VS de dollar ineenstorten. Veel landen vroegen om hun Amerikaanse dollars in te wisselen voor goud. Om de overgebleven goudreserves van de VS te beschermen, haalde president Richard Nixon de dollar van de goudstandaard. Als gevolg daarvan kelderde de waarde van de dollar. Dat hielp de Amerikaanse economie, want de exportwaarden daalden ook, waardoor de VS concurrerender werd. De dalende dollar deed de olie-exporterende landen pijn, omdat de contractprijzen in Amerikaanse dollars werden genoteerd. Hun olie-inkomsten daalden samen met de dollar. De kosten van de invoer, die in andere valuta's luiden, stegen.

In 1973 vroeg Nixon het Congres om militaire hulp voor Israël in de Jom Kippoer-oorlog. De pas opgerichte Organisatie van Olie-exporterende Landen heeft de olie-export naar de Verenigde Staten en andere bondgenoten van Israël stopgezet. Door het olie-embargo van de OPEC is de olieprijs in zes maanden verviervoudigd. Ook na afloop van het embargo bleven de prijzen hoog. In 1979 onderhandelden de VS en Saoedi-Arabië over de Gemengde Commissie voor Economische Samenwerking tussen de VS en Saoedi-Arabië. Zij kwamen overeen Amerikaanse dollars te gebruiken voor oliecontracten. De Amerikaanse dollars zouden naar de Verenigde Staten worden teruggesluisd via contracten met Amerikaanse bedrijven. Deze bedrijven verbeteren de Saudische infrastructuur door de overdracht van technologie.

De VS gebruiken de macht van de oliedollars om hun buitenlands beleid af te dwingen. Maar veel landen vechten niet terug. Zij vrezen dat dit de ineenstorting van het petrodollarsysteem betekent.

Er werd echter sterk tegen het concept van de petrodollar gedacht en weinig Arabische leiders verklaarden in plaatselijke of een andere valuta te handelen en zich van de dollar te distantiëren. De hoofdrol werd gespeeld door president Sadden Hussain, kolonel Kadhafi van Libië en de Syrische president. De VS heeft hen gestraft en de regimes in die landen veranderd.

China riep op tot vervanging van de Amerikaanse dollar als de wereldmunt. Hoewel, het is een van de grootste buitenlandse houders van de dollar. China beïnvloedt de Amerikaanse dollar door zijn munt, de yuan, eraan te koppelen. China heeft met meer dan twintig landen een wisselkoersovereenkomst gesloten en handelt reeds met hen in yuan of in plaatselijke valuta, en importeert olie en gas uit sommige Arabische landen in yuan.

Rusland heeft geëist dat de gasrekeningen in roebels worden vereffend en sommige Europese landen hebben er al mee ingestemd om in roebels te betalen. De EU heeft er ook geen bezwaar tegen als een lidstaat in roebels betaalt in plaats van in dollars. Rusland handelt met sommige andere naties in roebels of plaatselijke valuta in plaats van in dollars.

Rusland heeft de waarde van de dollar en de euro in een handomdraai met 30% verminderd door de Russische roebel aan de waarde van het goud te koppelen en te verklaren dat het alleen olie levert tegen de Russische roebel. De stap van Rusland betekent dat nu de hele wereld, vooral West-Europa en Japan, de Russische roebel zal kopen door er dollars in te verkopen, want de Russische roebel is van de ene dag op de andere een stabielere munt geworden nadat hij aan goud gekoppeld is.

De Verenigde Staten, die niets anders dan wapens en munitie massaal produceren, zitten in een vreselijke economische crisis. In geval van een inkrimping van de dollar kunnen de VS hun begrotingstekort van 306 miljard niet dekken. Dit zal ernstige werkloosheid veroorzaken en een negatieve invloed hebben op het sociale vangnet. Dit is de economische atoombom waar Joe Biden zich van bewust was toen hij het had over de afzetting van Poetin in Polen.

Poetin beveelt de Europese landen om gas- en oliebetalingen in roebels te doen en de rekening in Russische banken te openen. Dit verzwakt de sancties van de VS tegen Rusland. Hoewel Rusland zich niet zo agressief tegen de sancties van de VS heeft verzet, heeft het zijn beleid om sancties tegen te gaan met succes ingevoerd.

De snelle neergang van de VS heeft zijn leiders nerveus en gek gemaakt. Zij nemen alle mogelijke maatregelen om hun hegemonie en suprematie te handhaven. Hoewel de oorlog in Oekraïne slechts een verschijnsel is, is het doel de status quo te handhaven. Helaas zijn de VS niet geïnteresseerd in wereldvrede, stabiliteit of het redden van mensenlevens. De enige prioriteit is het behoud van zijn hegemonie en suprematie. Om dit doel te bereiken kunnen de VS koste wat het kost Oekraïne of Europa opofferen. Het beleid van de VS in de oorlog in Oekraïne gooit olie op het vuur, er is geen wil om de oorlog te stoppen, een staakt-het-vuren in te stellen of mensenlevens te redden. Zij leveren wapens en bewapenen burgers om tot een langdurige burgeroorlog te leiden, om de Russen leeg te laten bloeden en veel landen overbelast te houden en de VS in staat te stellen hun monopolie en voordeel te behouden.

Rusland was huiverig om Oekraïne aan te vallen en houdt zich al geruime tijd aan beperkingen. De VS toonde zijn oprechte bezorgdheid over zijn veiligheid en alarmeerde de VS met ernstige gevolgen, maar de VS handhaafde zijn beleid om Rusland te omsingelen.

Het NAVO-lidmaatschap van Finland en zijn defensie-overeenkomst met het Verenigd Koninkrijk vormen ook een reële bedreiging voor Rusland. Rusland en Finland hebben een lange gemeenschappelijke grens. Toetreding tot de NAVO betekent de stationering van NAVO-strijdkrachten langs de Russische grens, en dat is een rechtstreekse bedreiging. Het lidmaatschap van de NAVO voor andere Scandinavische naties is ook voor Rusland een ernstige zaak van diepe bezorgdheid.

Het lijkt erop dat de VS maar één prioriteit hebben, en dat is het handhaven van hun geopolitieke positie, waarbij zij de oprechte zorgen van andere naties negeren. Wij zijn bang voor de toekomst en vrezen dat de komende dagen moeilijk zullen zijn voor de mensheid.

In de geschiedenis hebben vele naties de status van supermacht bereikt en de wereld gedurende een bepaalde tijd geregeerd, om dan in te storten en de status van supermacht over te dragen aan andere opkomende naties. Zoals het Romeinse Rijk, het Ottomaanse Rijk, het Griekse Rijk, het Britse en het Franse Rijk, enz. Maar de VS is niet bereid de natuurlijke cyclus van supermachten te aanvaarden en kan tot alles gaan om zijn status voor altijd te handhaven, wat noch rationeel, noch natuurlijk is, en de mensheid onherstelbare verliezen zou kunnen toebrengen.

* Prof. Ing. Zamir Ahmed Awan, sinoloog (ex-diplomaat), redacteur, analist, niet-resident lid van de GCC (Centrum voor China en Globalisering).