De nog nooit gebeurde schade aan de pijpleidingen Nord Stream 1 en Nord Stream 2 is een oorlogsdaad tegen Europa

De nog nooit gebeurde schade aan de pijpleidingen Nord Stream 1 en Nord Stream 2 is een oorlogsdaad tegen Europa

door Daniele Dell'orco

Bron: Daniele Dell'orco & https://www.ariannaeditrice.it/articoli/il-danneggiamento-senza-precedenti-dei-due-gasdotti-nord-stream-e-nord-stream-2-e-un-atto-di-guerra-contro-l-europa

De ongekende schade aan de twee gaspijpleidingen Nord Stream en Nord Stream 2 is een oorlogsdaad tegen Europa. Dit is de enige overweging die geen ruimte voor twijfel laat.

Een aanval op Europa binnen de Europese territoriale wateren. Wat ook de daders van de sabotage zijn, zeven maanden na het begin van de crisis wordt het steeds duidelijker dat veel, zo niet alle, mededingers het over één ding eens zijn: profiteren van de zwakheden van de Europese Unie, die naar eigen zeggen zowel de entiteit is die het meest te verliezen heeft in deze affaire als de meest sukkelige. De explosies van de twee pijpleidingen die voor meer dan 2 miljard euro aan aardgas in zee lozen, vormen het dieptepunt in de recente geschiedenis van de EU.

Net nu ze die het hardst nodig hebben, zien de Europese burgers de hulpbron die ze niet hebben in rook opgaan in hun eigen zee, omdat die wegvloeit uit de infrastructuur die hun regeringen hebben helpen aanleggen.

Terwijl Nord Stream 2 AG voor 100 procent in handen is van Gazprom (hoewel de Europeanen 50 procent van de infrastructuur hebben gefinancierd), is Nord Stream AG voor 51 procent in handen van de Russen, voor 15,5 procent van het Duitse Wintershall Dea en E.ON, voor 9 procent van de Nederlandse Gasunie en voor 9 procent van het Franse Engie. NS 1 kostte 7,4 miljard euro, tegen 11 miljard euro voor NS 2.

Na de turbinecrisis van deze zomer, die de aardgasprijzen in Europa de hoogte injoeg, heeft Gazprom de pompcapaciteit van Nord Stream teruggebracht tot 20%, een duidelijke politieke keuze die in de eerste plaats werd ingegeven door het onderhoud van een turbine in de Canadese fabriek van het Duitse bedrijf Siemens (de Canadese autoriteiten wilden de eenheid niet teruggeven wegens anti-Russische sancties en hebben deze overgebracht naar Duitsland. Gazprom, op zijn beurt, weigerde de turbine te nemen zonder bewijsstukken dat de sancties geen invloed zouden hebben op verder transport en reparaties), vervolgens met een olielek aan de eenheid, die uiteindelijk volledig en voor onbepaalde tijd stopte met pompen.

Nord Stream 2, met een vergelijkbare capaciteit (55 miljard kubieke meter) en een lengte van meer dan 1.200 km, werd voltooid in september 2021 met zelfs al technisch gas geïnjecteerd in beide strings, maar na lang verzet van de Verenigde Staten, Oekraïne en Polen is het nooit in gebruik genomen omdat Duitsland zijn certificering opschortte nadat Moskou eind februari de onafhankelijkheid van de Donbass-republieken had erkend.

Vandaag het incident, met het gebruikelijke gepingpong van schuldigen. Dat het sabotage is, staat niet eens ter discussie. Maar het is een serieuze en verre van triviale operatie, die de inzet van speciale krachten vereist, zoals duikers of een onderzeeër. De schade aan de pijpleidingen zou de verantwoordelijkheid kunnen zijn van Oekraïense of Poolse troepen, in beide gevallen met Amerikaanse steun. De aanhangers van deze hypothese menen dat Kiev op deze manier zijn aantrekkingskracht zou kunnen vergroten, aangezien het Russische gas dat Europa nog steeds bereikt, circuleert via pijpleidingen door Oekraïne (en ook via TurkStream). Bovendien zouden de VS nog meer kunnen profiteren van de reeds enorme toename van LNG-aankopen door de EU. Ten slotte zou Oekraïne, door op het hoogtepunt van de spanning de schuld op Rusland af te schuiven, Europa ertoe kunnen aanzetten zich rechtstreeks in het conflict te mengen door tanks te sturen, vooral Duitse, waarom Zelensky's adviseur Podolyak al had gevraagd.

De andere versie is die van een onder valse vlag uitgevoerde Russische operatie, die verdere onzekerheid zou kunnen veroorzaken en de gasprijzen zou kunnen opdrijven om de Europese energiecrisis, die onlangs enigszins is afgezwakt met een prijsdaling van meer dan 3.000 dollar naar 1.900 dollar per 1.000 kubieke meter, verder te verergeren.

Enerzijds zou het dom zijn als Rusland een infrastructuur zou opblazen die het bezit, vooral omdat het die al controleert door gewoon een schakelaar uit te zetten om die te stoppen, anderzijds verandert het opblazen van gaspijpleidingen niet veel aan het beleid van gasleveringen aan Europa, juist omdat die al zijn uitgeschakeld. Althans op korte termijn.

Met volledige opslag, minder verbruik en LNG naar believen meent de EU het tekort te compenseren (door hogere prijzen te betalen), en er kunnen pas in de toekomst problemen ontstaan omdat er pijpleidingen nodig zijn om de opslagplaatsen te vullen. Maar binnen enkele maanden kunnen ze worden gerepareerd, en hoe dan ook hebben de EU-landen al afgesproken om het gasverbruik volgend jaar te verminderen en de aanvoer te diversifiëren, zodat het niet eens zeker is dat ze ze nodig zullen hebben.

De sabotage zou dus zomaar een waarschuwing aan Europa kunnen zijn dat de weg naar Moskou nu voorgoed is afgesloten en dat het dus tijd is om serieus werk te maken van de sabotage. De grootste schade zou in alle gevallen worden toegebracht aan Rusland, dat logischerwijs toch al weinig reden zou hebben om zijn activa te saboteren.

Zeker is echter dat we een zorgwekkende nieuwe fase van escalatie hebben bereikt, precies in dezelfde uren waarin de referenda voor de toetreding tot Rusland van de vier stemmende regio's tussen Donbass en Zuid-Oekraïne zijn afgelopen, en precies in dezelfde uren waarin het Oekraïense leger Liman omsingelt en de Russen uit Kupyansk verdrijft. Dit zijn zeer gespannen momenten. Er gebeuren zoveel belangrijke dingen tegelijk. Maar het ergste voor ons allemaal is dat de oorlog vandaag officieel op ons grondgebied is aangekomen.