De tweehonderdjarige oorlog: een tang en een blokkade van Europa

De tweehonderdjarige oorlog: een tang en een blokkade van Europa

Carlos X. Blanco

Bron: https://elrelector.ntvespana.com/la-guerra-de-los-doscientos-anos-una-tenaza-y-un-bloqueo-sobre-europa/

De teksten van Robert Steuckers zijn doordrenkt van geopolitieke eruditie. Tegelijkertijd is deze geopolitieke eruditie niet de gebruikelijke onder "deskundigen". De statistische en ahistorische manie van veel "deskundigen in geopolitiek", een vakgebied dat in de mode is geraakt, is bekend. Zij beginnen hun lezingen meestal met de woorden: "Ik zal u een feit geven". En zo verder: "een feit, een ander feit...".

Bij Steuckers is dat niet het geval. Zijn benadering van de geopolitiek is wezenlijk historisch. Ik zie achter zijn soms overhaaste en bliksemachtige beschouwingen een leidende logica: de geschiedenis herhaalt zich. In de geschiedenis zijn er seismische golven die zich uitbreiden in tijd en ruimte, en net als bij aardbevingen is er geen ernstige beving zonder naschokken.

Dit is het geval met de "logica" achter de invasieve of migratiebewegingen van de Indo-Europeanen, die teruggaan tot de prehistorie van de Euraziatische massa. Deze volksverhuizingen volgen geen willekeurig, expansief patroon. De patronen zijn geofysisch van oorsprong: ze volgen op "formidabele" gebeurtenissen, in de Latijnse betekenis van het woord. Gebeurtenissen die "vorm" geven aan de actoren die zich eraan aanpassen en ermee spelen: bergketens, bekkens en vlakten, toegang tot de zeeën, zoeken naar "uitgangen"...

Zo heeft de "logica" van onze voorouders de neiging zich te herhalen, want het schudden van de Euraziatische massa gedurende haar geschiedenis moet een dubbele impuls weerspiegelen. Het is de drang van de volkeren die het initiatief nemen, als bewaarders van een voorouderlijk erfgoed, van een groepsgeheugen dat hen heeft gevormd. Enerzijds een soort fylogenetische drang. Maar anderzijds is er een tweede kracht: de structurerende kracht van "formidabele"/vormgevende ruimtes. Die systemen van geofysische gebeurtenissen die de krachten kanaliseren van volkeren die zich verspreiden, die "uitgang" zoeken, niet alleen in de adaptieve zin, in de zoektocht naar overleving (wil om te leven), maar ook in de zin van "bevestiging van zichzelf" (wil om aan de macht te komen). Ik vind het bewonderenswaardig in dit boek, De tweehonderdjarige oorlog: Europa onder vuur sinds 1783, hoewel het inderdaad wordt gepresenteerd in de vorm van een "bliksemflits", de manier waarop de Belgische denker spreekt over dergelijke herhalingen van historische bevingen en impulsen.

De Europese volkeren hebben het sinds 1783 erg mis gehad, en het boek legt uit waarom dat zo was en wat heeft geleid tot de mislukking die we nu hebben bereikt. Ik zal het hier niet verklappen, want ik wil dat de lezer het boek in handen krijgt. Maar er is een precedent, de 16de eeuw: sinds Frans I van Frankrijk het christendom (Europa, kortom) verraadde en een vuile oorlog voerde tegen de keizerlijke kampioen van het christendom, Karel V, door de Fransen aan de Turken te koppelen. Een mislukking waar we vandaag onder lijden, sinds Engeland het stokje overnam van dat grote Turkofiele verraad, en twee legitieme aspiraties aan banden legde, a) die van de centrale rijken (met een Duitstalige basis) die naar het Oosten wilden uitbreiden, en b) die van het Russische Rijk (orthodox-christelijk), dat in twee richtingen moest kijken, naar het voormalige Byzantijnse Middellandse Zeegebied en naar de Indische landmassa.

Na de nederlaag van de As in 1945 heeft de onderwerping van Europa aan de thalassocratie, ditmaal voornamelijk Amerikaans, maar sterk ondersteund door het overgebleven Britse Rijk, de "cyste" van de Turkse macht in stand gehouden. Dit is de constante: de Anglosfeer verenigd met de Turken. Een neo-Ottomaanse macht die altijd een broeinest van problemen voor Europa zal zijn: de cyste is een bron van instabiliteit en toekomstige verrotting. Door het optreden van Turkije wordt de islamisering van een deel van de Balkan bestendigd, waardoor allerlei terroristen en gewone criminelen infiltreren in een Europa dat overspoeld wordt door fanatieke buitenlanders die hen dekking en onderdak kunnen bieden. De dubbelzinnige en gevaarlijke rol van Turkije als stormram voor de islamisering van Europa en als machtig lid van de NAVO is een van Steuckers punten. Dezelfde negatieve rol die het Ottomaanse Rijk in het verleden speelde, wordt vandaag gespeeld door deze militaire en proseliterende macht, die vandaag wordt geleid door een autoritaire en woeste Erdogan.

De beving van ons continent, die door het conflict in Oekraïne sterk is aangewakkerd, kan beter worden begrepen als we rekening houden met deze historische "constanten". De rol van de Britten en de Turken is al eeuwenlang in wezen dezelfde: de Euraziatische imperiale integratie verhinderen.

De Straat van Gibraltar, de hele noordelijke Maghreb, Andalusië, de Canarische Eilanden, de Levant... Als het voor Europa een mislukking is om geen Euraziatische integratie te bewerkstelligen, om afstand te doen van de Balkan, Cyprus, het door de Turken gedomineerde Thracië, etc., dan zal het een nog grotere mislukking zijn om door te gaan met het zwakke en laffe beleid van Spanje tegenover de Marokkaanse Sultan. Als trouwe bondgenoot van de Verenigde Staten en Israël heeft de Marokkaanse koning zijn agenten in Spanje geïnfiltreerd: in talrijke NGO's en politieke partijen, maar ook in universiteiten en pro-immigratie organisaties. Momenteel gedraagt de Spaanse staat zich als een echte kolonie van een Afrikaans en derdewereldland, een uniek geval in de geschiedenis. Met Spaans overheidsgeld wordt een groot deel van het onderwijs van zijn onderdanen (binnen en buiten het Alawitische koninkrijk) betaald, en worden allerlei initiatieven bevorderd om Spanje te herislamiseren en de Reconquista te herinterpreteren in overeenstemming met de Alawitische droom om een "Groot Marokko" te bouwen. Het belastinggeld van miljoenen Spanjaarden wordt geïnvesteerd om hun Afrikanisering te bewerkstelligen. Het boek zou zeer compleet zijn als het deze tang op Europa zou analyseren: de Maghreb en de Turken.

Letras Inquietas is, zoals de naam al aangeeft, een dynamische uitgeverij. Zij publiceert onophoudelijk verontrustende boeken die de geest van de Spaanstalige lezer prikkelen en strijden tegen het conformisme. Als Europeanen mogen wij ons niet conformeren aan deze tang en deze blokkade waaraan wij onderworpen zijn. De pen van Steuckers is hard nodig om deze verdoving te doorbreken.


Copyright © El Relector 2023 | Sierra Norte Digital, S.L. | Alle rechten voorbehouden.