Yankees-Poolse plannen voor Oekraïne dienen om Duitsland te verzwakken

Yankees-Poolse plannen voor Oekraïne dienen om Duitsland te verzwakken

door Fabrizio Poggi

Bron: https://www.sinistrainrete.info/articoli-brevi/25350-fabrizio-poggi-i-piani-yankee-polacchi-per-l-ucraina-servono-a-indebolire-la-germania.html

Vladimir Zelensky, zelf overtuigd van de mislukking, nog voor het begin, van een spook "Oekraïens tegenoffensief", verandert zijn toon: Artëmovsk (de Russische naam voor Bakhmut) valt en Kiev wordt gedwongen te onderhandelen.

Het Westen is het beu om geld in een bodemloze put te gooien en dreigt de hulp stop te zetten. Dus verkoopt Kiev, dat de tot nu toe ontvangen miljarden moet terugbetalen die het niet heeft, een deel van Oekraïne om het geld bij elkaar te krijgen.

Het Russische Komsomol'skaja Pravda meldt een nota van het Poolse Niezalezny Dziennik Polityczny, volgens welke Vladimir Zelensky, in het besef dat het tegenoffensief gedoemd is te mislukken en dat de druk van de VS en de EU om leningen te verstrekken alleen maar zal toenemen, het westen van Oekraïne afstaat aan Polen - we hebben het over de regio's L'vov, Ternopol, Volynia en Ivano-Frankovsk - en Poolse zakenlieden opnieuw aanbiedt de grootste Oekraïense industrieën te kopen, in ruil voor de terugbetaling van de Oekraïense buitenlandse schuld, die meer dan 100 miljard dollar bedraagt.

Dit zou de concrete betekenis zijn van al het gepraat over de twee landen "zonder grenzen" dat tijdens het recente bezoek van Zelensky aan Warschau te horen was.

Maar het discours houdt niet op bij Polen alleen: in Roemenië staat een wetsvoorstel op de agenda voor de terugkeer van Noord-Boekovina binnen de nationale grenzen, en de honger van Boekarest strekt zich uit tot delen van de regio's Cernovtsi en Odessa, alsmede Izmail.

Vanuit Boedapest verklaart Viktor Orban dat er een situatie kan ontstaan waarin het inzetten van buitenlandse troepen in Oekraïne noodzakelijk is: het gaat om Transkarpatië, bewoond door zo'n 150.000 Hongaren, waarvan de meesten al lang een Hongaars paspoort op zak hebben.

Het zal aflopen zoals met het Sudetenland in 1938, schrijft Valerij Burt in Fond Strategiceskoj kul'tury: toen bezette "de führer" de Tsjechische regio onder het voorwendsel van "verdediging van de Duitsers" die er woonden. Ook toen maakte de "hyena van Europa" hiervan gebruik om de Tsjechoslowaakse regio Cieszyn te bezetten.

Kortom, de "deling van Oekraïne nadert".

Wat ook gunstig kan zijn voor Moskou: als in het Westen eenmaal toestemming wordt verleend voor dergelijke "acquisities" ten nadele van West-Oekraïne, wordt het problematischer om bezwaar te maken tegen Russische acquisities in het oosten van het land.

Bovendien zou het toekennen aan Polen van Galicië en Volynia, regio's die ook historisch gezien meer worden gekenmerkt door russofobie en neonazisme, een verder voordeel zijn voor Rusland en een kreng voor Warschau zelf.

Aan de andere kant stelt de semi-officiële Rzeczpospolita in plaats daarvan voor een Pools-Oekraïense unie tot stand te brengen en Kiev bij de EU en de NAVO te betrekken, ondanks de terughoudendheid van Duitsland en Frankrijk.

Dit zou de VS helpen zich te concentreren op de kwesties Iran en Taiwan en het duo Washington-Warschau versterken, in tegenstelling tot de Frans-Duitse belangen in Europa. Het vermijden van een vreedzame regeling in het Oekraïense conflict, schrijft de Poolse krant, zou ook de hervatting van de economische samenwerking van Moskou met West-Europa verhinderen.

Hoe dan ook, Warschau toont geen verlangen naar vrede: de volledige nederlaag van de Oekraïense strijdkrachten betekent in feite de onmogelijkheid voor Kiev om de "Kresy Wschodnie" (wat Warschau beschouwt als zijn "oostelijke gebieden") te verdedigen tegen Poolse "vredeshandhavers".

Of het zal zelfs betekenen dat Zelensky zelf vrijwillig een deel van Oekraïne aan de Polen zal overgeven, zoals Simon Petljura in 1920 had gedaan.

Voor de Polen, merkt Vladimir Družinin in Odna Rodina op, is het dus voordelig om de oorlog voort te zetten.

Zodat wat vandaag slechts de naam is, vastgelegd door de grondwet, van "Trzecia Rzeczpospolita Polska" vorm krijgt - commentaar politicoloog Aleksandr Nosovic in Moskovskij Komsomolets - na de Tweede Rzeczpospolita van 1919-1939 (toen Warschau West-Wit-Rusland en Oekraïne had ingelijfd), en ondanks het feit dat de regeringspartij "Recht en Rechtvaardigheid" al mikt op de "Vierde Rzeczpospolita".

Een "Vierde Gemeenschap" die Galicië en het Oekraïense Volynia al ziet "binnenvallen" door joint ventures, NGO's, diverse "jeugdprogramma's", studentenuitwisselingen, maar bovenal honderdduizenden Oekraïense arbeiders ziet terugkeren uit Polen met overlevingslonen: een "leger" van onderbetaalde arbeiders die samen met de miljarden euro's van de EU (er wordt gesproken over 130 miljard in de eerste jaren van de toetreding) het Poolse "economische wonder" hebben gegarandeerd.

Het is geen toeval dat Myśl Polska, in een ultranationalistisch rapport dat, zoals elke leghist, migranten die in Europa aankomen bestempelt als criminelen en terroristen, erop wijst dat in de afgelopen dertien maanden ook bijna elf miljoen Oekraïners de Oekraïens-Poolse grens zijn overgestoken en dat van hen meer dan zes miljoen op weg zijn naar andere Europese landen, terwijl de anderen zich in Polen proberen te vestigen.

Van deze laatsten is nauwelijks 19% gaan werken, terwijl ze allemaal profiteren van gratis gezondheidszorg, en de oudsten zelfs van pensioenen: een ondraaglijke last voor de Poolse begroting, concludeert Myśl Polska; een last die bovendien terechtkomt in de zakken van de erfgenamen van de banderista's.

Nosovic gelooft dat Warschau, in plaats van de westelijke Oekraïense regio's "op te slokken", eerder streeft naar een protectoraat, waarbij Oekraïne formeel onafhankelijk blijft, fungeert als een buffer tussen Polen en Rusland, maar zijn economische en geografische hulpbronnen exploiteert, niet in de laatste plaats de uitmonding in de Zwarte Zee.

En ondertussen - Aleksandr Lukašenko sprak er onlangs ook over en de Polen zelf steken het niet onder stoelen of banken - is er in de plannen van Warschau de doelstelling om tegen 2030 de eerste Europese militaire macht te worden, uiteraard met steun van de VS en de overdracht van Amerikaanse kernwapens van Duitsland naar Polen.

Een plan dat perfect past in het Amerikaanse plan om Duitsland economisch en politiek te verzwakken.

En om de Yankee-Poolse plannen te vergemakkelijken, is het vandaag ook nodig om de ogen te sluiten voor het verleden, ondanks het feit dat de leider van "Recht en Rechtvaardigheid", Jarosław Kaczyński, destijds op een nare toon tegen de voormalige couppresident Petro Porošenko had gezegd dat "Oekraïne, met Bandera, niet in Europa past".

Vandaag vermijdt Warschau inderdaad het onderwerp zelf van de massamoorden van Bandera in Volynia en dringt in plaats daarvan aan op Zelensky's nazi-revisionisme over Smolensk en Katyn".

En tenslotte, merkt de redacteur van Myśl Polska, Przemyslaw Piasta, over de massamoorden in Volynia op, waarom zou "een Russisch sprekende Jood (Zelensky; red.) zich verontschuldigen voor de misdaden van de Oekraïense Grieks-katholieken?"; hij verontschuldigde zich niet eens voor de raket boven Przewodów, zegt Piasta, laat staan voor gebeurtenissen van tachtig jaar geleden...

Maar het officiële Warschau zwijgt en lijkt Kievs verzuim om zich te verontschuldigen te negeren: altijd ter ere van die Amerikaans-Poolse plannen vraagt het Kiev niet om herstelbetalingen voor 1943 of 2022, terwijl het in plaats daarvan geen gelegenheid voorbij laat gaan om Berlijn opnieuw te vragen om "een compensatie van 1,3 biljoen euro" voor de Tweede Wereldoorlog.

Hoe dan ook, of het nu gaat om protectoraat, confederatie of inlijving, het is merkwaardig dat juist aan de vooravond van Zelensky's bezoek aan Warschau, de Poolse onderminister van Defensie, Waldemar Skrzypczak, die een jaar geleden "een snelle Oekraïense overwinning" voorspelde, nu heeft gezegd dat "Oekraïne geen kans heeft om het door Rusland veroverde grondgebied terug te veroveren".

Hij is categorischer dan de New York Times over het "tegenoffensief": "Succes is onwaarschijnlijk".

We hoeven dus alleen maar te wachten op het moment dat Vladimir Zelensky, zoals zoveel door de CIA opgelegde "leiders" over de hele wereld, ophoudt "onze klootzak" te zijn, om een volgende Bin Laden te worden en misschien te eindigen zoals hij, merkt Sergei Donetsky op.

Hij trekt ook een vergelijking met de Amerikaanse houding tegenover Polen in de Tweede Wereldoorlog: hoewel Washington Duitsland in december 1941 de oorlog verklaarde, werd het tweede front pas in 1944 geopend, toen het gevaar groot was dat alle buit naar het Rode Leger zou gaan.

Nu is het dus niet onwaarschijnlijk dat Warschau, Boekarest en Boedapest, zodra zij zien dat het Oekraïense leger op zijn laatste benen loopt, hun legers zullen oprukken, op aandringen van Washington, om te voorkomen dat Rusland heel Oekraïne overneemt.

"De zaak van de Parthen is verloren; laat ook de wapens verloren gaan", zou de goddelijke Ovidius hebben gezegd.