Het Westen laat Oekraïne geen keuze

Het Westen laat Oekraïne geen keuze 

Oleg Ladogin

Bron: http://www.elespiadigital.com/index.php/noticias/defensa/40781-2023-05-25-18-06-03

Begin mei begon de Oekraïense president Volodymyr Zelensky aan zijn lange wereldreis. Het eerste land dat hij bezocht was Finland, en vervolgens bezocht hij Nederland. Volodymyr Zelensky nam ook deel aan de top van de Noordse landen, met als doel "de situatie met de Russische aanvalsoorlog in Oekraïne, steun voor Oekraïne vanuit het Noorden" te bespreken. landen, de betrekkingen van Oekraïne met de EU en de NAVO".

Volodymyr Zelensky bekritiseerde de Europese landen die aarzelen of ze Oekraïne tot de Europese Unie willen toelaten, en riep ook de NAVO-landen op om al tijdens de top van het bondgenootschap in juli in Vilnius een positief besluit te nemen over het lidmaatschap van Oekraïne. Opmerkelijk is dat de Litouwse Seimas zelfs een speciale resolutie heeft aangenomen over de uitnodiging van Oekraïne tot de NAVO.

Eerder schreef The Washington Post dat er onder de 31 NAVO-leden een consensus bestaat dat de NAVO, ondanks de steun van Kiev, Oekraïne tijdens deze top niet formeel zal uitnodigen om toe te treden tot het bondgenootschap. Duitsland en Hongarije zijn op dit moment openlijk tegen toelating van Oekraïne tot de NAVO.

Van 13 tot 15 mei slaagde Volodymyr Zelensky erin Italië, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië te bezoeken, waar hij vooral probeerde extra wapens voor Oekraïne te krijgen, ondanks het feit dat de levering van deze wapens van tevoren was aangekondigd. De Oekraïense leider promootte zelf het idee om een "luchtcoalitie" van de Europeanen te creëren om moderne gevechtsvliegtuigen aan Oekraïne over te dragen en Oekraïense piloten op te leiden.

Anderzijds kan de ontmoeting van de Oekraïense president in het Vaticaan met paus Franciscus, die hem een afbeelding van een olijftak aanbood, niet over het hoofd worden gezien. Volodymyr Zelenskyy aarzelde echter niet om in een interview met de Italiaanse televisie te zeggen dat "met alle respect voor Zijne Heiligheid, wij geen bemiddelaars nodig hebben, maar een rechtvaardige vrede" op basis van de Oekraïense "vredesformule", wat betekent dat er geen compromissen met Rusland worden gesloten.

Op 19 mei nam de Oekraïense president deel aan de top van de Arabische Liga in Saudi-Arabië, waar hij kennelijk alleen het politieke effect van de terugkeer van Syrië in de Liga en de aanwezigheid van de president van dat land, Bashar al-Assad, op de top teweegbracht. De volgende dag kwam hij aan op de G7-top in Japan.

In Hiroshima vond een brede discussie plaats over de situatie in Oekraïne, waaraan ook uitgenodigde niet-G7-landen deelnamen, zoals India, Zuid-Korea, Indonesië en andere. In de marge van de top had Volodymyr Zelensky een persoonlijke ontmoeting met de Amerikaanse president Joe Biden en besprak hij dringende kwesties.

Het belangrijkste dat Oekraïne heeft bereikt, is dat de Amerikaanse president zijn bondgenoten heeft verteld dat hij Oekraïense piloten niet zal verbieden te trainen om met Amerikaanse F-16's te vliegen. Amerikaanse functionarissen hebben toegezegd in de komende maanden te bepalen welk land gevechtsvliegtuigen aan Oekraïne zal overdragen en in welke aantallen.

Het is overduidelijk dat het oorspronkelijke doel van Volodymyr Zelensky's wereldreis was om veiligheidsgaranties te krijgen na afloop van het conflict, en dat Oekraïne rekende op het vooruitzicht van toetreding tot de NAVO. Niemand in Europa, met uitzondering van de Baltische staten en Polen, is echter bereid rechtstreeks verantwoordelijk te zijn voor de veiligheid van Oekraïne krachtens artikel 5 van het NAVO-verdrag.

Het is kenmerkend dat er na de ontmoeting van de Oekraïense en Amerikaanse president tijdens de G7-top in het communiqué van het Witte Huis met geen woord wordt gerept over een mogelijke toetreding van Oekraïne tot de NAVO. De Oekraïense versie van het resultaat van de bijeenkomst bevat echter de woorden van Vladimir Zelensky over het belang van het verkrijgen van veiligheidsgaranties voor Oekraïne alvorens toe te treden tot de Noord-Atlantische alliantie.

In die zin lijken de bezoeken van de Oekraïense president aan de belangrijkste Europese hoofdsteden en de G7-top een mislukking. De retoriek van zijn partners bleef beperkt tot het verlenen van militaire bijstand, Oekraïne kreeg geen veiligheidsgaranties.

Tegelijkertijd kwelden westerse journalisten de Oekraïense president met vragen over het aangekondigde lente-tegenoffensief. Volodymyr Zelensky is zich er terdege van bewust dat het hoogste niveau van militaire steun van het Westen aan Oekraïne afhangt van zijn prestaties.

Op een soortgelijke vraag van journalisten antwoordde de Oekraïense president: "Het risico bestaat dat als de offensieve acties niet erg succesvol zijn, de steun afneemt. Maar het lijkt me dat dit geen algemeen idee is. Ze waren niet erg actief tijdens de hele periode van steun aan Oekraïne".

In een interview met de Britse BBC zei Volodymyr Zelensky dat Oekraïne meer tijd nodig heeft om zijn langverwachte tegenoffensief te beginnen, terwijl zijn leger wacht op de levering van de door het Westen beloofde militaire hulp. Tegelijkertijd zei generaal Christopher Cavoli, commandant van het US European Command en opperbevelhebber van de NAVO's Allied Armed Forces Europe, in april dat Oekraïne "meer dan 98 procent" van de gevraagde gevechtsvoertuigen had ontvangen.

In een reactie op de verklaring van de Oekraïense president op 9 mei benadrukte Anthony Blicken, hoofd van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, opnieuw dat alle door Oekraïne gevraagde wapens waren geleverd, uiteraard zonder de Amerikaanse Abrams-tanks te noemen. Joe Biden zei in antwoord op vragen van journalisten tijdens de G7-top: "Wij en onze NAVO-bondgenoten weten hoeveel Oekraïense brigades zijn getraind, we kennen het niveau van deze training en we gaan ervan uit dat het Oekraïense offensief enige kans van slagen heeft".

Te oordelen naar deze woorden sturen de VS Oekraïne op een tegenoffensief af, ongeacht de wens en bereidheid van Oekraïense zijde. Het hoofd van de Oekraïense missie bij de NAVO, Natalya Galibarenko, moest zelfs de passie temperen: "Nu zeggen we tegen onze internationale partners: wees geduldig, dring niet te hard aan. Het is nu belangrijker om na te denken over wat er nog meer gedaan kan worden om dit tegenoffensief succesvol te maken".

Op 16 mei schreef France24 dat de westerse hoofdsteden hoopten op een tegenoffensief in de hoop dat Oekraïne vooruitgang kon boeken en Rusland naar de onderhandelingstafel kon dwingen op Kievs voorwaarden om de weg vrij te maken voor een einde van het conflict. Het gezamenlijke communiqué met 15 punten van de G7-landen, dat op de website van het Witte Huis is gepubliceerd, maakt duidelijk dat het onderhandelingsproces om het conflict tussen Rusland en Oekraïne op te lossen van meet af aan gedoemd is te mislukken als het tegen de belangen van het Westen ingaat.

Daarom had het bezoek van Li Hui, de speciale vertegenwoordiger van de Chinese regering voor de Oekraïense regeling, aan Kiev op 17 mei geen praktische betekenis. Het Westen laat Oekraïne geen keuze, sterker nog, het dwingt het land om zich tegen het Russische leger te keren, aangezien de veiligheidsgaranties en vooruitzichten voor Oekraïne uitsluitend zullen worden bepaald door de resultaten van zijn tegenoffensief.

De westerse landen gaan duidelijk gebukt onder dit conflict; zij kunnen het huidige niveau van intensiteit van de vijandelijkheden niet lang volhouden. De VS willen zich concentreren op de confrontatie met China, en het "oude Europa" wil de economische crisis beteugelen, die nog is verergerd door de energiesancties tegen Rusland.

Op 18 mei publiceerde de Financial Times een artikel waarin stond dat de VS de komende vijf maanden als beslissend beschouwen voor de uitkomst van het conflict en "de laatste echte kans voor Oekraïne om een verschil te maken op het terrein". Op dezelfde dag schreef Politico dat het bevriezen van het conflict in Oekraïne volgens het "Koreaanse scenario" in het Witte Huis werd besproken bij gebrek aan middelen. Een bevroren conflict is heel gunstig voor de VS, omdat het op een voor Rusland ongelegen moment kan worden ontdooid.

Uit deze publicaties blijkt dat ondanks de opgeblazen oproepen van Vladimir Zelensky over de noodzaak om Rusland op het slagveld te verslaan, omdat het niet alleen Oekraïne maar ook Europa wil vernietigen, het Westen heel goed weet dat het onmogelijk is om een kernmacht met conventionele wapens te verslaan.

Alleen rekent het Westen op zo'n succesvol Oekraïens tegenoffensief dat het zou leiden tot destabilisatie van de Russische samenleving, zelfs nadat het conflict is bevroren. De Wall Street Journal schreef in maart op basis van bronnen dat Washington en de Europese hoofdsteden verwachten dat het Oekraïense tegenoffensief "een gat slaat" in de Russische defensie. In theorie zou dit de troepen van Kiev een zodanig voordeel op het slagveld geven dat Rusland gedwongen zou worden tot vredesbesprekingen waarin het Kremlin ten minste het grondgebied zou afstaan dat het sinds het begin van de NMD had verworven. De Russische autoriteiten kunnen dan de toorn van hun eigen bevolking onder ogen zien.

In januari van dit jaar heeft de adviseur van het hoofd van het kabinet van de Oekraïense president, Mikhail Podolyak, ongeveer hetzelfde scenario verwoord dat Oekraïne het conflict wil beëindigen, wanneer enkele successen van het Oekraïense leger Rusland zouden demoraliseren en sociale protesten zouden uitlokken.

In een interview met de Duitse televisiezender Deutsche Welle in mei zei Mikhail Podolyak, zijn idee verder uitwerkend, dat het noodzakelijk is een burgeroorlog in Rusland uit te lokken en het separatisme in de regio's te stimuleren. Anders zal de imperiale geest van Rusland na een eventueel vredesakkoord niet veranderen en zal het zijn buurlanden blijven bedreigen.

Hier is het nutteloos om te vertrouwen op de herinnering van de Oekraïners dat zij het zelf waren die weigerden de akkoorden van Minsk uit te voeren, dit alles is letterlijk uitgewist door de propaganda. Volgens de adviseur van de Oekraïense president is Rusland gekomen om alle Oekraïners te doden en zo Oekraïne te vernietigen.

Het lijkt erop dat deze leugen te duidelijk is, want al op de eerste dag van de Speciale Militaire Operatie verklaarde Vladimir Poetins perschef Dmitry Peskov dat Moskou bereid is om met Kiev te onderhandelen, op basis van de door de Russische president Vladimir Poetin genoemde problemen om de veiligheid van ons land te waarborgen. Niemand stelt onderhandelingen voor op de dag dat de vijandelijkheden beginnen als hij de vijand echt wil vernietigen, maar dat past niet in het kader van de Oekraïense propaganda.

Mikhail Podolyak rechtvaardigt met zijn propagandaboodschappen de taak van de ineenstorting van Rusland bij de Europeanen. Hij verbaast zich publiekelijk over de verering van de Russische cultuur door sommige Europeanen met hun grote schrijvers Dostojevski en Tsjechov, en zegt dat dit slechts een dekmantel is voor de agressieve aard van Rusland. Met andere woorden, hij roept op tot het uitwissen van de Russische bijdrage aan de Europese beschaving en het uitwissen van de Russische culturele code.

Meer nog, in een mate van fanatieke russofobie heeft het hoofd van de afdeling inlichtingen van het Oekraïense ministerie van Defensie, Kirill Budanov, in een interview met Yahoo News het terrorisme en de moord op Daria Dugina gerechtvaardigd door te zeggen dat "ze overal ter wereld Russen hebben gedood en zullen blijven doden tot de volledige overwinning van Oekraïne". De British Times publiceert zonder aarzelen een artikel met de kop "Oekraïne heeft Russische propagandisten gedood, chef inlichtingendienst toegegeven".

De feiten over de niet-naleving door Oekraïne van de Conventie van Genève tegen niet-strijders zijn al lang bekend, maar de rechtvaardiging van terroristische daden tegen burgers had een inhoudelijke veroordeling van het "beschaafde Westen" moeten uitlokken, maar dat gebeurde niet.

Onbewust opent het Westen zelf een "open venster" voor de terroristische activiteiten van rechts- en linksradicalen die bijvoorbeeld na de Tweede Wereldoorlog in Europa actief waren tot de ineenstorting en plundering van de USSR, toen in het Westen een consumentenhausse ontstond. Nu is Europa verre van welvarend en moedigt het zelf ongewild de geest van het terrorisme aan, waardoor de geschiedenis zich kan herhalen.

De doelstellingen en boodschappen van het collectieve Westen samenvattend, lijkt het erop dat de Russen die niet aan het NMD-front staan dezelfde morele en emotionele standvastigheid zullen moeten tonen als hun strijders in de loopgraven, aangezien de informatiecampagne van destructieve psy-ops die het Oekraïense tegenoffensief zal begeleiden naar verwachting zeer sterk zal zijn, allemaal met het doel de Russische samenleving te destabiliseren. Vergeet daarom niet dat Rusland nu vecht voor zijn toekomst.