Groenland kwestie

Groenland kwestie

Ronald Lasecki

Bron:  https://ronald-lasecki.blogspot.com/2025/01/kwestia-grenlandii.html

Met 56.000 inwoners en geen eigen leger heeft Groenland niet de voorwaarden om een onafhankelijke staat te zijn. Met een bevolking van 6 miljoen en een leger van slechts 83.000 heeft Denemarken niet de voorwaarden om de controle te hebben over de 2,16 miljoen vierkante kilometer van Groenland, dat 2.900 kilometer van de metropool ligt.

Waarom Denemarken een koloniale metropool werd

Het lot van kleine staten zoals Denemarken is niet om een imperium te hebben, maar om in een imperium geïntegreerd te worden. De opkomst van Kopenhagen als koloniale hoofdstad werd mogelijk gemaakt door het speciale historische erfgoed van het schiereiland Jutland, maar vooral door de opname van Denemarken in de familie van Europese staten, toen het belang van Europa in de wereld werd bepaald door machten die veel sterker waren dan Denemarken. Denemarken zou geen koloniale staat zijn geworden als het zich niet had gevoed met zijn Noordse erfgoed en de macht en het prestige van machten als Engeland, Frankrijk en Duitsland.

Waarom Denemarken geen koloniale metropool meer is

De schemerige imperiale positie van Groot-Brittannië - vooral op het westelijk halfrond, waar Londen geleidelijk posities verloor in het noorden van het Amerikaanse continent en in het Caraïbisch gebied - ontnam de Deense bezittingen op het westelijk halfrond de noodzakelijke afhankelijkheid van externe macht om hen te ondersteunen. Op zijn beurt verhinderde de mislukking van de Duitse machtsaspiraties in de twintigste eeuw de opkomst van een machtscentrum dat de post-Britse leemte als steunpunt voor Denemarken zou kunnen opvullen.

Internationalisering van de Groenlandse kwestie

Een verbetering van de positie van Denemarken in Groenland zou daarom vandaag de dag mogelijk zijn onder de voorwaarden van de opkomst van een dergelijke constellatie van externe krachten die de macht van de VS in evenwicht zou kunnen brengen. Een ad-hocmaatregel zou kunnen zijn om te doen wat Washington het meest vreest: dat Kopenhagen Chinees kapitaal en het Russische leger aantrekt op het grootste eiland ter wereld. Door de Groenlandse kwestie op deze manier te internationaliseren, zouden de VS niet langer alleen geconfronteerd worden met hun Deense protectoraat, maar met twee van hun grootste rivalen ter wereld.

Een Europees Rijk creëren

Een ambitieuzere onderneming zou de oprichting zijn van een leger en één soevereine politieke autoriteit van de Europese Unie. Een VS met 340 miljoen inwoners zou dan in botsing komen met een Europese macht met 440 miljoen inwoners. Het kapitaal, de marine en de luchtmacht van Denemarken zullen nooit genoeg zijn om Groenland te verdedigen, maar dezelfde middelen van de Europese Unie zouden al voldoende zijn, terwijl Frankrijk bijvoorbeeld in staat is om zijn eigen veel bescheidener nationale middelen te gebruiken om zijn bezittingen in Polynesië en Zuid-Amerika effectief veilig te stellen.

Een Euraziatische confederatie creëren

Door de twee hier beschreven benaderingen te combineren, zou de Europese Unie zich niet alleen politiek en militair moeten verenigen, maar ook geopolitiek toenadering moeten zoeken tot Euraziatische machtscentra om gemakkelijker tegenwicht te kunnen bieden aan de dominantie van de Noord-Amerikaanse grootmacht. China is menselijk potentieel, kapitaal en technologie. Rusland is de grote ruimte en onverstoorbare militaire middelen. Door continentaal Rusland en over de wateren van de Russische Noordpool lopen de kortste routes die de twee belangrijkste beschavingscentra aan de westelijke en oostelijke randen van Eurazië met elkaar verbinden. Een alliantie tussen de Europese Unie, Rusland en China en de vernieuwing van de zijderoute ten voordele van alle drie de partners is een voor de hand liggende conclusie.

Het is natuurlijk in het belang van de Verenigde Staten van Amerika om een dergelijk scenario niet toe te staan, omdat de uitvoering ervan hun invloed aanzienlijk zou verminderen en hen hun positie als wereldwijde hegemoon zou ontnemen. Daarom zouden de Euraziatische rijken een overeenkomst moeten ondertekenen om de invloed van de Angelsaksische staten op het 'wereldeiland' weg te nemen en de Angelsaksische penetratie op ons gemeenschappelijke continent te blokkeren. Ter nagedachtenis aan de eminente vrijheidsstrijder van Europa zou dit concept de 'Jean Thiriart Doctrine' genoemd kunnen worden (Thiriart op illustratie hieronder).

Waarom Europees zijn?

Het zou op dit punt echter nodig zijn om erop te wijzen waarom Groenlanders (en mogelijk ook Canadezen), bovenal Europeanen zelf, ervoor zouden moeten kiezen om deel uit te maken van het Europese Rijk in plaats van een kolonie van de VS te zijn? Men zou erop moeten wijzen wat het verschil is tussen het historische erfgoed van Europa en dat van de VS? Zoals een historicus heeft opgemerkt, zijn de Europese en Noord-Amerikaanse culturen beide lineaire tijdsculturen, maar de eerste is een cultuur van duur/langdurigheid, wat tot uitdrukking komt in de centrale rol van het schrift, terwijl de tweede een cultuur van verandering is, wat tot uitdrukking komt in de grotere rol van mobiele beelden.

Het VS-systeem is liberaal, terwijl Europa meer communautair is. In haar voorstel aan de wereld moet Europa daarom de rechten van volkeren tegenover de rechten van het individu stellen. De Groenlandse Inuit moet bewust worden gemaakt van wat het Yankee leger en de kapitalistische bedrijven hebben gedaan in naam van de individuele rechten van de Chamorro, de Chagoseilanden-inwoners en vertegenwoordigers van andere volkeren wier voorouders zich vestigden op plaatsen die door Washington werden aangewezen als cruciaal voor het 'behoud van vrijheid in de wereld'.

De duurcultuur gaat gepaard met een waardering voor instellingen die historische continuïteit symboliseren en met het primaat van politiek boven economie en geest boven materie. Denemarken en enkele andere Europese landen zijn vandaag de dag nog steeds monarchieën. In tegenstelling tot de Deense kabinetten is de persoon van koning Frederik X behoorlijk populair onder de Groenlanders en als Denemarken erin slaagt om Groenland te behouden, zal dat grotendeels te danken zijn aan de koning. In de rest van Europa zouden monarchale dynastieën ook gewaardeerd moeten worden, al was het maar als culturele instellingen, terwijl de politieke structuur van Europa gebaseerd zou moeten zijn op het model van het Keizerrijk.

Denemarken wou geen deel uitmaken van het Europese project

Het probleem is dat Denemarken het Europese project altijd heeft getorpedeerd. Adolf Hitler geloofde dat de grootste steun voor zijn project om Europa weer op te bouwen zou komen van de Scandinavische landen, Engeland en de Verenigde Staten. In feite bevonden deze volkeren zich toen al in de voorhoede van het huidige liberalisme en verzetten ze zich fel tegen het nationaalsocialistische project. Het Europese patriottisme daarentegen laaide het sterkst op onder de door Hitler verachte zuidelijke volkeren: Italianen, Fransen, Belgen, Spanjaarden.

Na de Angelsaksische nederlaag tegen Duitsland werd Denemarken, dat vooral door Duitsland werd bedreigd, een steunpilaar van de NAVO, een projectie van de Angelsaksische invloed en een tegenstander van de Europese Unie, die onder andere uitdrukking gaf aan de emancipatieaspiraties van Frankrijk in de 20ste eeuw en van Duitsland in de 21ste eeuw. De serie Borgen maakt de kijkers niet bang voor het Amerikaanse imperialisme, maar voor datgene wat Denemarken en Groenland ertegen zou kunnen beschermen: Chinese investeringen in Groenland en Russische militaire penetratie daar. Denemarken zou liever Rusland dwarszitten in de Oostzee dan dat het dat water zou verdedigen tegen de Engelsen en de Yanks.

Europa zou zichzelf als een tellurocratie moeten beschouwen

Om het expansionisme van de VS in het noordpoolgebied, Groenland, Denemarken en Europa te stoppen, zouden ze hun geopolitieke code moeten veranderen en hun traditionele identiteit in zichzelf moeten herontdekken. Zichzelf bevrijden van individualisme om uit te groeien tot een etnische gemeenschap. In plaats van verandering na te jagen omwille van de verandering, moeten ze hun identiteit koesteren. Bewaarders worden van hun erfgoed in plaats van het af te wijzen en zich ervoor te schamen. De landen van de Europese Unie moeten ophouden westers te zijn en zichzelf herontdekken als Europa. Ze zouden de Euraziatische kern van hun geest, cultuur en identiteit moeten herontdekken, zich opnieuw wortelen in het Euraziatische continent en daar hun levenskracht uit putten.