Vier stellingen tegen de slogan "Noch Washington noch Moskou"
Jordi Garriga
Deze slogan, die door sommige Europese nationalisten te goeder trouw wordt omarmd, is een vergissing. Maar het is nog erger, want het is een ernstige vergissing. Want erachter schuilt een idee dat de verwezenlijking van Europese macht, van een verenigd en soeverein Europa, de enige uitweg en de enige hoop voor de verschillende Europese volkeren, voor altijd veroordeelt.
Deze ernstige fout kan worden verklaard aan de hand van vier stellingen. Ze zijn eenvoudig uit te leggen en nog gemakkelijker te begrijpen als we de werkelijkheid voor onze ogen waarnemen, en niet door emotionele en anachronistische tussenpersonen.
De 4 stellingen:
1. Door Rusland als vijand aan te merken, veroordeelt u Europa. Het veroordeelt ons in de eerste plaats omdat het afwijzing en vijandigheid creëert tegenover een buurman met wie wij culturele, historische en bloedbanden delen. Een buurman die, nadat hij zich van de Sovjet-overheersing had bevrijd, nooit meer een bedreiging vormde en altijd op goede voet met ons wilde staan. Als we die deur sluiten, sluiten we ook de deur voor kansen op gedeelde welvaart. Als Rusland ook nog eens als vijand wordt aangewezen die met oorlogsinspanning bestreden moet worden, tekenen we ons eigen doodvonnis: Europa kan Rusland niet veroveren. En als Rusland dat zou proberen, zou het enorme kosten met zich meebrengen en onaanvaardbare gevolgen hebben. Het doel is om een staat van eeuwige oorlog aan de grens te creëren, in de puurste “1984”-stijl. En om deze situatie in stand te houden, heeft Europa de hulp van de Verenigde Staten nodig en vervolgens haar eeuwige onderwerping aan de "redder". Een eeuwig conflict dat niemand kan winnen, zou eeuwige onderdrukking, eeuwige censuur en eeuwige schuldgevoelens voor Rusland rechtvaardigen, terwijl de VS de heersers van de planeet zouden blijven en de Europeanen een eeuwig onderdrukt volk zouden blijven, onder een oligarchie zoals de huidige EU.
2. Rusland is geen wereldmacht. Sinds Rusland in 1991 ten onder ging als onderdeel van de Sovjet-supermacht, keek het de afgelopen 30 jaar machteloos toe hoe de VS zonder veel tegenstand verwoestingen aanrichtte op de planeet. Het land bombardeerde Europa en het Midden-Oosten, greep op elk continent in en negeerde elk verdrag of pact dat zijn belangen zou kunnen ondermijnen. Rusland verzette zich zo veel als het kon, maar kon de opmars van de NAVO naar het oosten niet tegenhouden. De Sovjet-communistische dreiging was immers al verdwenen. De Russen waren ingesloten in de enorme ruimte, maar alle routes en toegangen waren afgesloten. Daardoor kon de NAVO zich niet normaal ontwikkelen, aangezien het een gebied was met zoveel grondstoffen en mogelijkheden. Het is oneerlijk dat er onder de leiders van de Europese nationalistische beweging mensen zijn die getraumatiseerd zijn door wat hun ouders of grootouders hebben meegemaakt en dat zij juist daarom de jongere generaties van Europese nationalisten veroordelen tot het innemen van anachronistische, onrealistische of ronduit suïcidale standpunten. Hoe je bijvoorbeeld een eeuwige vijand in bedwang kunt houden.
3. China is een wereldmacht. Het is paradoxaal dat deze macht is voortgekomen uit de minachting waaraan het Westen, in zijn racistische en suprematistische logica, zichzelf beschouwend als het meest logische, rationele model ter wereld, China onderwierp. China werd gezien als een derdewereldland dat bestemd was voor de meest uitgebreide industriële exploitatie, als een fabriek in de stijl van het gouden kapitalisme van de 19de eeuw, die enorme winsten genereerde voor alle westerse multinationals, en die hun fabrieken daar vestigden vanwege de onmogelijkheid om miljoenen gele slaven te vervoeren, zoals het dat wel doet met die van andere kleuren. De Chinese overheid en haar belangrijkste instrument, de Communistische Partij, zijn een Groot Spel begonnen dat ze uitstekend hebben gespeeld. In de afgelopen 30 jaar zijn ze erin geslaagd Japan en de Verenigde Staten te verdringen als leidende economieën in de wereld. Ze hebben invloed en bondgenoten verworven en Azië is het nieuwe strijdtoneel geworden waar het lot van de wereld op het spel staat. Zou het dan niet beter zijn om te zeggen: "Noch Washington, noch Beijing"?
4. Rusland en de VS zijn niet langer tweelingbroers. Vroeger was de slogan “Noch Washington, noch Moskou” volkomen coherent en moest elke Europese nationalist deze slogan hoog houden, anders had zijn strijd geen echte betekenis. Het "derde standpunt" was een echt standpunt, dat zich tegenover de andere twee stelde. Dit functioneerde tot 1991, toen in Moskou de rode vlag met de hamer en sikkel van de inmiddels opgeheven Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR), waarvan Rusland deel uitmaakte, werd gestreken. Er vond een verandering plaats: Rusland hield op de gewapende vleugel van het wereldcommunisme te zijn. De VS bleven echter de gewapende vleugel van het wereldwijde kapitalisme. Sterker nog, zij waren nu de enige vertegenwoordigers van het globalisme geworden. Beide systemen, het communisme en het kapitalisme, waren gebaseerd op dezelfde economische en progressieve filosofie van materiële welvaart en oneindige ontwikkeling als bron van menselijk geluk. Twee kanten van dezelfde medaille waarmee elke Europese nationalist te maken kreeg. Die situatie bestaat niet meer, net zoals Napoleon en Bismarck niet meer bestaan. Het is absurd om ze op hetzelfde niveau te plaatsen aan een wereldmacht en een regionale macht; aan een natie waarvan de symbolen de dollar, de ster en de regenboogvlag zijn, met een ander symbool waarop het gezicht van Christus en de tweekoppige adelaar staan afgebeeld; naar het paradijs van de woke-ideologie en het ontwortelde individu met een maatschappij die vlucht voor afwijkingen en sociale experimenten.
Concluderend is het noodzakelijk om een beroep te doen op intelligentie en vragen te stellen:
Wie heeft er baat bij als een Europese nationalist zegt dat Rusland zijn vijand is?
Wie maakt ons tot vijanden van Rusland?
Waarom zouden wij vijanden van Rusland moeten zijn?
Is het niet beter om gewoon te zeggen “verenigd en soeverein Europa”?
Kommentare
Kommentar veröffentlichen